Metin Erksan Pertevniyal Lisesi’nde okudu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi bölümünü bitirdi. 1947’den başlayarak çeşitli dergi ve gazetelerde sinema yazıları yazdı. 1952’de senaryosunu Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun yazdığı Karanlık Dünya, Aşık Veysel’in Hayatı filmiyle yönetmenliğe başladı. Dünya Havacıları Türkiye’de (1958), Büyük Menderes Vadisi (1959) adlı iki belgesel film yaptı.
Edebiyat uyarlamalarına yönelerek kırsal kesim insanlarının sorunlarını işlediği filmlerle başarı kazandı. Susuz Yaz, 1964 Berlin Film Şenliği’nde Altın Ayı Büyük Ödülü’nü, Yılanların Öcü (1962), 1966 Kartaca Film Şenliğinde birincilik kazandı. Kuyu filmi (1968) 1. Adana Film Şenliği’nde birinci oldu. Halit Refiğ ile birlikte Ulusal Sinema anlayışının temsilcisi oldu.
1970 yılından sonra tecimsel amaçlı filmler yönetti. 1974-1975’te TV için çağdaş beş Türk öyküsünü (Sabahattin Ali’nin "Hanende Melek", Ahmet Hamdi Tanpınar’ın "Geçmiş Zaman Elbiseleri", Samet Ağaoğlu’nun "Bir İntihar", Sait Faik Abasıyanık’ın "Müthiş Bir Tren" ve Kenan Hulusi Koray’ın "Sazlık") kısa metrajlı filmler durumuna getirdi.