Ata Demirer’in senaryosunu yazıp başrolü üstlendiği, Hakan Algün’ün yönettiği Berlin Kaplanı’nın basın gösterimine katılan sinema yazarları, filmin aceleye getirilmesini ve Ata Demirer’in başarılı oyunculuğunu öne çıkardı. Bu Cuma gösterime girecek Berlin Kaplanı, Eyyvah Eyvah’ın Hüseyin Badem’inden sonra Almancı boksör Ayhan’ın Almancı şivesini de çok iyi yakalayan Demirer’in ustalığı ve küfürsüz diyaloglarıyla dikkat çekiyor.
BURAK GÖRAL: Ata Demirer’in hikayesi traji-komik bir senaryo için çok doğru bir malzeme sunuyor aslında. Bence bu yönüyle “Eyyvah Eyvah 2”den çok daha iyi bir senaryo. Çünkü bir karakterin ‘kendisini ve ait olduğu dünyayı keşfedişi’ hikayesi komedide her zaman işleyen bir hikayedir. Ancak film sanki bu hikaye yeterince olgunlaşamadan filme alınmış izlenimini veriyor. Mesela filmin ana karakteri Ayhan Kaplan dışındaki tüm karakterler sadece “eşlik” görevi görmekteler. Espriler ve durum komedileri üzerine çok fazla kafa yorulmamış sanki… Ama Ata Demirer taklit yeteneğinden de gelen bir rahatlıkla Almanya’da büyümüş boksör bir Türk’ü çok inandırıcı oynuyor. Asım Can Gündüz Türkiye’ye geldiğinde de benzer bir enerji yayıyordu etrafa… Demirer’in tiplemesi bana biraz onu hatırlattı…´
CÜNEYT CEBENOYAN: ´… Ata Demirer, ´Almancı Türk´ tipini çok iyi yakalamış; özellikle şivesini ve saflığını. Onun iyicil sinemasını, pozitif mesajlarını, insancıl filmlerini seviyorum. Ancak öykünün espri dozu az geldi bu kez; daha bir gülmek istiyor insan ve bir süre sonra karakterlerin iyi saptanması da yetmiyor hikayeye. Yin de, iyi ki varsın Ata Demirer diyorum…´
KEREM AKÇA: ‘ Ata Demirer, iyi bir oyuncu hatta senarist kimliğinde ‘hikaye bulma’, ‘karakter oluşturma’ ve ‘sözel espri yazma’ konusunda da başarılı. Ancak Berlin Kaplanı’nın, Recep İvedik, Eyyvah Eyvah, Sümela’nın Şifresi: Temel, Kutsal Damacana, Kolpaçino gibi seriye dönüşen samimi kültürel komedilerimizin seviyesini tutturduğunu söylemek zor. Daha çok halihazırdaki ‘karakter etiketiyle ve oyunculukla yükselen Yeşilçam komedilerinin dönüşü’ döneminin içinde ‘gurbetçi hikayesi’ olarak bir yere oturtulması mümkün. Ata Demirer’in bu sefer en çok dikkat çektiği nokta ‘karakter oyunculuğu yetisi’ olmuş.’
MURAT ERŞAHİN: ‘Ata Demirer’in Almancı boksör Ayhan Kaplan tiplemesi başarılı. Hemen bütün nüanslar yakalanmış. Fakat Berlin Kaplanı ‘Eyyvah Eyvah’ serisinin üzerine çıkamıyor. Senaryo ve karakterler aceleye gelmiş gibi. Oysa öykü farklı yerlere gitmeye ve üzerine birçok detay inşa etmeye elverişli. Son tahlilde; beklentilerinizi yüksek tutmadan izleyebileceğiiz hoş bir seyirlik’.
MURAT ÖZER : ‘BKM Film´in, bir zamanların Arzu Film´ine öykünerek ortaya koyduğu yapımların sonuncusu "Berlin Kaplanı", her ne kadar ´formül´ üzerinde yoğunlaşıp klişelerle beslenmesine karşın, en nihayetinde hedefi ´doğru´ noktadan vuran bir film izlenimi vermiyor. Ata Demirer, "Eyyvah Eyvah"larda olduğu gibi, karakterinin içine sızabilmek için elinden geleni yapıyor; ikinci kuşak ´Alamancı´ aksanıysa filmi ayakta tutan en önemli unsur olarak öne çıkıyor. "Rocky" benzeri bir hikayeye ´yerli´ dokunuşlarla kaleme aldığı senaryoysa, ´Arzu Film ekolü´ne yaklaşma açısından yeterli, ama ortaya koyduğu hikayeyi sağlam diyaloglarla desteklemiyor ne yazık ki. Bu film, biraz da aceleye getirilmiş havası taşıyor; dediğimiz gibi özellikle diyaloglarda göze çarpıyor bu durum. ´Samimiyet´ ve ´sıcaklık´ üzerinden yürüyen formülün kısmen işlediği yapım, ´çatı´nın altını yeterince doldurmadığından olsa gerek, bir süre sonra sıkıcılık tuzağına da düşüyor. Ata Demirer´in kendi karakterini merkeze alan yaklaşımı, diğer karakterleri ´tipleştiriyor´ ki, diyalogların yanına eklenebilecek en büyük eksiği de bu filmin.´
OKAN ARPAÇ: "Osmanlı Cumhuriyeti"yle yakaladığı ´serbest oyunculuk´ frekansını, kendi yazdığı "Eyyvah Eyvah" filmlerinde epeyce yukarı taşıyan Ata Demirer, merakla beklenen "Berlin Kaplanı"nda bu çizgiyi koruyamıyor. Gişeleri sallayan ve eleştirmenlerden de genelde olumlu puan alan "Eyyvah Eyvah"ların verdiği gazla, bu işi kıvırdığını sandığı noktada tuzağa düşüyor. Evet, ´Alamancı´ Türkler´i çok iyi gözlemlemiş; onların konuşma tarzını, aksanını, davranış biçimlerini hatta düşünce yapılarını yalayıp yutmuş olabilir. Evet, ana akım / popüler sinemanın formüllerini, karakter çeşitliliğinin ne olması gerektiğini, hikayenin yükselme noktalarını da halletmiş olabilir. Ama "Berlin Kaplanı"nda, bütün o ´tek kişilik performans´a rağmen, güdük kalan, ´olmamış´ bir şey var. ´Sevgili´ kontenjanının son anda eklenmiş bir ´yama´ gibi durması, yıllar sonra aileyle bir araya gelme ve bu kurumun önemini kavrama merasimi, bazen Trakyalı Hüseyin´i hatırlatan ´kaçmış´ mimikler, öykünün daha bir eften püften oluşu ve Demet Akbağ gibi ikinci bir başrol karakterin eksikliği, "Berlin Kaplanı"nın eksileri… Rafting sahneleri, "Karayip Korsanları"na yapılan göndermeler gibi kimi detaylarıyla elbette güldüren, en başta boksu merkeze koymasıyla da sinemamızda pek görülmeyen bir ayrıcalığa sahip olan film, gişede de para kazanacak, o kesin. Ama "Berlin Kaplanı" iyi bir film mi, başarılı bir komedi mi; işte bu tartışılır…
ŞENAY AYDEMİR: ‘ Şurası açık, Ata Demirer bu ülkede eli yüzü düzgün komedi yapan üç beş insandan birisi. ´Berlin Kaplanı´ da, son dönemde belirli bir ortalamanın üzerine çıkmaya başlayan yerli yapım komedilerin yanındaki yerini alıyor. Demirer´in ´Eyyvah Eyvah´ın üzerine çıktığını söylemek ise güç. Daha önceki filmlerde olduğu gibi filmin samimiyetinden ve Ata Demirer´in performansından yana bir sıkıntımız yok. Ama sanki biraz aceleye gelmiş, biraz hızlı hareket edilmiş duygusu yaratıyor. Belki ´endüstriyel´ sinemada hızlı hareket etmek, kazanılan ivmeyi kaybetmeden yeri ürünler ortaya koymak elzem olabilir. Fakat, çıtayı biraz daha yukarılara koymak için sabırlı olmak da gerekiyor. Sonuçta, Hakan Algül- Ata Demirer ikilisi yine eli yüzü düzgün bir komedi ile karşımızda. Biz yine de Demirer´in çok daha iyi işler ortaya çıkartacağına dair umudumuzu saklı tutuyoruz’.
UĞUR VARDAN: ´ Hakan Algül-Ata Demirer ikilisi, ´Eyyvah Eyvah´ serisindeki formülleri bu kez bir boks filmi formatında yeniden üretmiş. Saf bir kahraman, kimi küçük pürüzleri ´doğru yollardan sapmadan´ hallediyor ve adeta ´Yıllardan onu bekleyen kadın´la mutlu sona doğru ilerliyor. Filmin giriş bölümü biraz tekliyor ama sonradan hikâye oturuyor ve Demirer´in tek kişilik şovları başlıyor. Bu tür filmlerde sinemasal değer çok da önemli değil, ama zaten Algül de hikâyesine hakim bir yönetmen. ´Berlin Kaplanı´ bence ilk ´Eyvahh Eyyvah´ kadar iyi bir film değil ama yine de beklentileri belli ölçülerde karşılıyor…
CUMHUR CANBAZOĞLU: Çok bildik ve sürprizsiz bir öykü, sadece Ata Demirer’in başarılı Almancı tiplemesiyle, sıkmayan, kolay akan, sıcacık bir filme dönüşüyor. Klasik öyküyü desteklemek için eklenen Rafting serüveni, futbol seçmeleri gibi yan öyküler ile altı derin çizilmiş gurbetçilerin sempatik dil yanlışları gibi çabalar senaryoya fazla bir destek sağlamasa da Demirer ne yapıp yapıp vitrini düzeltiyor. Daha önce, Neredesin Firuze, Kısık Ateşte 15 Dakika, Osmanlı Cumhuriyeti gibi filmlerde vasat oyunculuk sergileyen Demirer, kendi öyküleriyle bambaşka bir yolda artık…. Bu arada, Berlin Kaplanı’ndaki Eyyvah Eyvah’a gönderme yapan taksici sahnesi şirin mi şirin’.