Soma’daki faciadan yaralı kurtuluan Erdal Bıçak o anları anlattı: “Bir noktadan sonra artık yürüyemedik. İşte o an ustabaşımızın ezan okuduğunu fark ettik. Ezanı okuduktan sonra ustabaşımız bizim için cenaze namazı kılmaya başladı.” Radikal gazetesinin haberine göre yaklaşık iki yıldır madencilik yaptığını belirten Bıçak, şunları anlatıyor:
GAZ DOLDU
13 Mayıs’ta gündüz vardiyasında çalışıyordum. Mesaimiz bitince madenden çıkmak üzere yola koyulduk. Çıkış kapısına 2 kilometre mesafedeydik. Büyük bir patlama sesi duydum. Maden sarsıldı. İçerisi gaz dolmaya başladı. Amirlerimiz geri çekilmemizi istedi. Biz de ‘mekanize kaçamağı’ denilen bölüme gitmeye çalıştık. Yolumuzun üstünde bantlar vardı. Bandın üzerinden atlarken ayağım burkuldu. Mekanize kaçamağına ulaştık. Temiz hava vardı. Ancak bir saat sonra orası da gaz dolunca bize iki yıl önce verilen ve hiç bakımı yapılmayan maskeler verildi. Maskeyi taktık ama o da yarım saat sonra etkisini yitirdi.’’
CENAZE NAMAZI KILMAYA BAŞLADI
Birbirimizin koluna girerek zincir oluşturduk. Madenden çıkmak istiyorduk. Maske bize ağırlık yapıyordu. Çıkarıp attık. 500 metre kadar yürüdük. Çok gaz vardı, bilincimizi kaybediyorduk. Uyumamak için direniyorduk. Yürürken tünelin içinde madenin içinde sağa sola yatmış ve bilincini kaybetmiş yüzlerce arkadaşımızı gördüm. Bir şey yapamıyorduk. Bir noktadan sonra artık yürüyemedik. İşte o an ustabaşımızın ezan okuduğunu fark ettik. Ezanı okuduktan sonra ustabaşımız bizim için cenaze namazı kılmaya başladı.
HASTANEDE GÖZÜMÜ AÇTIM
Emniyet amirimin emriyle ustabaşını kendisine gelmesi için tokatladım. Şuurunu kaybetmişti. Herkes bir yere dağıldı. Madenin azığına doğru yürüdükten sonra bilincimi kaybettim. Gözümü açtığımda hastanedeydim. Ayağımda bandaj vardı. Meğer banttan atlarken ayağım yerinden çıkmış. Orada ölümü gördüm. İki yıl önce işe başladığımda şirkette bana üç günlük eğitim vermişlerdi. Bir daha madene asla girmem.