Enkazdan sağ çıkartılan küçük Yunus, ambulansta hayatını kaybetti. Herkes onun yasını tutarken ailesinin bir dramı daha ortaya çıktı. Ablası Sibel (15), kardeşi okuyabilsin diye maddî imkânsızlık sebebiyle okulu bıraktığını söyledi. Aralarında geçen son konuşmada ise Yunus’un kendisine "Abla ben okumayayım. Diğer ablalarım evlenmiş, bari sen oku." dediğini anlattı.
Kardeşi için okulunu bıraktığını söyleyen abla Sibel Geray, Yunus’la aralarında, depremden bir gün önce geçen son konuşmayı şöyle anlattı: "Bana ‘Abla ben okumayım. Benim diğer ablalarım evlenmiş bari sen oku.’ diyordu. Ben de ‘Okul masrafı var, babam tek çalışıyor, abim asker, en büyüğü evli ve diğeri de hasta. Kim bize bakacak, kim okul masraflarını karşılayacak?’ demiştim. O da bana ‘Oku en azından liseye de beraber gideriz.’ demişti. Pazar günü giderken de görmedim. Sadece sesini duydum. Onu çok özlüyorum. Onsuz ne yapacağımı bilmiyorum." Geray ailesinin yaşadığı ev, yoksulluğun tüm gerçekliğini barındırıyor. Acılı baba Yusuf Geray, acısına rağmen Anadolu insanının misafirperverlik erdemini en güzel şekilde gösteriyor. Oğlu Yunus’u çok sevdiğini ifade eden Yunus Geray, o acı günü şu sözlerle anlatıyor: "Ben o gün işe gitmiştim. Deprem oldu. Eve geldim. Baktım Yunus yok. Nerede olduğunu sordum. Merkeze indiğini söylediler. Gece bir buçuğa kadar aradık. Sonra öğrendik ki bina altında kalmış. Hastaneye kaldırıldığını öğrendik. Yunus polis olmayı istiyordu." Anne Müesser Geray ise Türkçe bilmediği için Kürtçe konuşuyor. Oğlu Yunus’un çok çalışkan olduğunu dile getiren acılı anne, "O gün ödevleri için gitmişti internet kafeye. Napalım Allah’ın takdiri." diye konuşuyor.
Zaman