Televizyon ekranlarında çocukların en sevdiği yapımlar, genellikle çok hareketli çizgi filmlerdir. Bu yüzden lisanslarıyla öne çıkanlar hep tuhaf ve gerçek üstü çizgi karakterler olur. Bunlara bir de kahramanlık sosu eklediğinizde, özellikle erkek çocuklar için vazgeçilmez karakterler hâline gelebilir. Eski dönemlerin He-Man ve Voltranları ile sinemaya da uyarlanan Süperman ve Örümcek Adam ve şimdinin BenTen’inde hep bu kahramanlıkla birleşen gerçek üstü çizgiyi gözlemlemek mümkün. Kız çocuklarının ilgisi ise ağırlıklı olarak masal prensesleri kıvamındaki Barby ve Cindirellalardır.
Caillou’nun temel özelliği, çocukların çizgi film beğenilerine yönelik bütün algı ve tabuları yıkmış olması. İlk kez şiddet içermeyen, kahramanlık yapmayan, çok hareketli olmayan, hatta çok sıradan ve masal prensesi olmayan bir çizgi karakter, hem kız hem de erkek çocuklardan bu kadar büyük bir ilgi görüyor. Peki, neden? Caillou’nun bölümlerini, mesleği gereği izleyerek analiz eden, Fatih Üniversitesi Öğretim Üyesi Pedagog Adem Güneş, bu soruyu birkaç maddede cevaplıyor:
Caillou’nun biyolojik ritmi çok sakin, tam da çocukların arzu ettiği ama anne babasının izin vermediği yavaşlıkta bir hâli var. Çocuklar, çok hızlı olana kendini kaptırıyor, burada ise uyum sağlıyor. Caillou çocukların ruhsal dengesini bozmuyor. Buradaki yöneliş iradi. Bu filmde çocuklar renk-ışık ve ses efektleri ile yakalanıp taciz edilmiyor. Filmi hazırlayanlar çocuklara tuzak kurmamış.
Caillou, hastalık atlatmış bir çocuk olduğu için çocukların şefkat hissini uyandırıyor ve kendine bağlıyor. (Caillou kel bir çocuk. Çünkü hastalıktan dolayı saçı dökülmüş ) Çocuklar bunu iyi biliyor.
Senaryosu çok başarılı, senaryo yazarı çocuk dünyasına çok yakın kelimeler ve cümleler kurmuş, metinlerde yetişkin enaniyeti yok.
Caillou’nun yaşamı çok sıradan ve doğal, tıpkı çocukların kendi yaşamı gibi. Çocuk bu yüzden çok çabuk özdeşleşebiliyor onunla.
Renk seçimi harika. En çok üç veya dört ana renk kullanılmış, pastel renkler ve ara tonlar yok. Bu ise gözü yormuyor ve algıyı artırıyor.
Çocuklar senaryodaki aile kavramına özenti duyuyor.
Çizgi filmlerin genelde bir pedagojik altyapısı yok. Caillou’da cümleler çok kısa, anlaşılabilir ve mantık sırası çok iyi planlanmış. Bu da gösteriyor ki, film bir pedagojik altyapı ile hazırlanmış.
Aksiyon Dergisi’nin 4-10 Nisan 2011 sayısından alıntılanmıştır