Şükrü Oral, İstanbul Üniversitesi’nde fizik bölümü öğrencisi… İstanbul’da tek başına tutunabilmeye çalışan binlerce öğrenciden yalnızca biri… Kendi tabiriyle ‘zor şartları zorluyor.’ Eğer iş bulabilirse, yeni gelen zamla beraber eylül ayında ödemesi gereken 358 TL üniversite harcı için temmuz ve ağustos boyunca para biriktirmek zorunda. Ailesinden yardım alamayan Oral dertli: ‘Ya iş bulamazsam? Okuma hakkım elimden mi alınacak?’
Üniversite harcına yönelik zam ile ilgili tasarı, Bakanlar Kurulu’nun onayına kaldı. Zam oranının açıklanmasından sonra eylemlere başlayan öğrenci grupları önceki akşam ve dün Galatasaray Meydanı’nda geç saatlere kadar eylem amaçlı oturdu. Ayrıca Adana’da ‘Öğrenci kollektifi’ isimli grup sabahlama eylemi yaptı. Eylemlerin nedenini öğrencilerin hayatları ve YÖK Başkanı Yusuf Ziya Özcan’ın düşük olduğunu savunduğu zam oranlarının hayatlarını nasıl zorlaştırdığını ortaya koyuyor.
Üç öğün 8 TL’yi geçmemeli
İşsiz anne-babanın çocuğu Şükrü Oral, ayda 250 TL kira için, 100 TL faturalar için, 55 TL akbil için, 45 TL da ev temizliği için para ayırmaya mecbur… Garsonluk ve özel öğretmenlik yaparak ayda kazanabildiği en yüksek rakam 700 lira olan Oral’ın, yeme-içme ihtiyaçları için ayırabileceği miktar en fazla 250 TL’ye çıkabiliyor. Yani, üç öğününün toplamda 8 TL’yi aşmaması gerek… Açlık sınırının çok altında yaşadığını söyleyen Oral şöyle konuşuyor: ‘Yolda giderken susadığımda 50 kuruşa bir şişe su almak lüks benim için… Günde altı saat uyumak da öyle. En son ne zaman sekiz saat uyudum hatırlamıyorum. Çünkü çalışmak zorundayım. Bazen öğün atlıyorum tasarruf için ama borcum harcım yok. Harcı ödeyebilmek için ne yapıp, ne edip önümüzdeki iki ay içinde bu parayı biriktirmem lazım. Annem, babam zor durumda. Para isteyemem. Bana burs da çıkmadı hiçbir yerden. Merak ediyorum; parayı biriktiremezsem harç tutarını ödeyemediğim için okuma hakkım elimden mi alınacak..”
Vezneciler Devlet Yurdu’nda kalan Dicle Yılmaz’ın bir aylık harcaması 350 TL’yi geçmiyor: “Ailemden nadiren 50 veya 100 TL alabiliyorum bir ayda… Devlet yurdunda kalıyorum. Günde toplam 3.4 TL yemek fişi veriyorlar. Ancak bu paraya ancak bir kase çorba biraz da ekmek alabiliyorum. Tek geçimim öğrenim kredisi ve ailemin ayda yılda bir gönderebildiği paralar… Sinemaya, tiyatroya gitmek, sevdiğim bir kitabı almak… Artık bunları yapamamaktan şikâyet bile etmiyorum. Okulum aksamasın yeter…”
Genç – Sen üyelerinden Emre Öztürk ise “Devletin verdiği öğrenim kredilerinin geri ödemesi başladığında yaşanabilecek sıkıntıları örnekleriyle biliyoruz. Öğrenciler bir de mezun olunca bunun yükümlülüğüne girmek istemiyorlar” dedi.