Özellikle çocuklar paylaşmayı, her yaş grubuyla anlaşabilmeyi, kişilerle iletişimde sınırları dede ve ninelerinin olduğu ortamda daha çabuk öğreniyor. Bu durum genelde yaşlıları mutlu etse de bazen huzursuzluk da doğurabiliyor. Evlatlarının yanında kalan yaşlıların çoğu kendilerini güçten düşmüş, değersiz, işe yaramaz ve ölüme daha yakın hissedebiliyor.
Birçok yaşlı da ‘sığıntı’ olmaktan korkarak daha rahat edebileceğini düşündüğü alternatifleri deneme yoluna gidiyor. Ancak alışılan, bilinen ve hâkim olunan ortamdan uzaklaşmanın yaşlılarda depresyonu tetiklediğine dikkat çeken psikiyatri uzmanı Dr. Barış Önen Ünsalver, bu durumun bunamanın yerleşmesine de zemin hazırladığına dikkat çekiyor.
Günümüzde hayatlarını evlatlarıyla aynı evde, apartman veya mahallede sürdüren yaşlı sayısı azımsanmayacak kadar çok. Ancak birçok yaşlının yolu kimi zaman bakım ve huzurevlerine de düşebiliyor. Bu şartlarda evlatların anne ve babalarını bakım evlerinde sık sık ziyaret etmesi, beraberinde çocuklarını da götürmesi gerekiyor. Evlatlarından ayrılan, ziyaret edilmeyen, aranıp sorulmayan yaşlıları birçok sağlık problemi bekliyor.
Memory Center Nöropsikiyatri Merkezi Psikiyatri Uzmanı Dr. Ünsalver’e göre aile ortamından uzaklaşmak yaşlılarda bilişsel bozulmayı hızlandırıyor, demans (bunama) rahatsızlığına zemin hazırlıyor. Yaşlıların sosyal etkileşime şiddetli ihtiyaç duyduğunu bildiren psikiyatri uzmanı, yakınlarına yaşlıları evlerinde veya kaldıkları mekânlarda sık sık ziyaret etme önerisinde bulunuyor.
Klinik Psikolog Hande Ertaş da çocukken sevilen, sayılan ve örnek alınan anne-babalara yaşlandıklarında destek olmak gerektiğini hatırlatıyor. Geniş aile ilişkilerinin korunması için aile büyüklerine saygının yitirilmemesi gerektiğini dile getiren Ertaş, geniş ailede yetişen çocukların paylaşmayı, her yaş grubu ile anlaşabilmeyi, kişilerle iletişimde sınırları daha kolay öğrendiğinin altını çiziyor.