Türk Siyasetini doğru okumak için bilmemiz gereken temel terimler ve anlamları.
Tüzük: Herhangi bir kurumun veya kuruluşun tutacağı yolu ve uygulayacağı hükümleri sırasıyla gösteren maddelerin hepsi, nizamname, statü
Mevzuat: Bir ülkede yürürlükte olan yasa, tüzük, yönetmelik vb.nin bütünü
Anayasa: Bir devletin yönetim biçimini belirten, yasama, yürütme, yargılama güçlerinin nasıl kullanılacağını gösteren, yurttaşların kamu haklarını bildiren temel yasa, kanunuesasi.
Kararname: Cumhurbaşkanının onayladığı hükûmet kararı
Parti: Ortak düşünce ve görüşteki kişilerin oluşturdukları siyasal topluluk, fırka
Seçim: Kanunlar, yönetmelikler uyarınca kanun koymak ve yönetmek için bir veya daha çok aday arasından belli birini veya birkaçını seçme, intihap
Milletvekili: Anayasaya göre millet meclisine seçimle giren millet temsilcisi, mebus, parlamenter, vekil.
Hükûmet: Bir ülkenin yönetim kuruluşları
Tutanak: Meclis, kurul, mahkeme vb. yerlerde söylenen sözlerin olduğu gibi yazıya geçirilmesi, zabıt, zabıtname
Bakan: Hükûmet işlerinden birini yönetmek için, genellikle milletvekilleri arasından, başbakan tarafından seçilerek cumhurbaşkanınca onaylandıktan sonra işbaşına getirilen yetkili, vekil, nazır
Başdanışman: Genellikle cumhurbaşkanlığı, başbakanlık ve bakanlıklarda görevlendirilen, alanlarında uzmanlaşmış, tanınmış ve ehliyetli kimse
Siyaset: Devlet işlerini düzenleme ve yürütme sanatıyla ilgili özel görüş veya anlayış
Politika: Devletin etkinliklerini amaç, yöntem ve içerik olarak düzenleme ve gerçekleştirme esaslarının bütünü, siyaset, siyasa
Tezkere: Bir iş için izin verildiğini bildiren resmî kâğıt
Bürokrasi: Devlet kurumlarında çalışan üst düzey yöneticiler topluluğu
Bürokrat: Devlet kurumlarında çalışan üst düzey yönetici
Genel Başkan: Bir kurum veya kuruluşun idaresinden bütünüyle sorumlu olan kimse
Darbe: Bir ülkede baskı kurarak, zor kullanarak veya demokratik yollardan yararlanarak hükûmeti istifa ettirme veya rejimi değiştirecek biçimde yönetimi devirme işi
Demokrasi: Halkın egemenliği temeline dayanan yönetim biçimi, el erki, demokratlık
Laiklik: Devlet ile din işlerinin ayrılığı, devletin, din ve vicdan özgürlüğünün gerçekleşmesi bakımından yansız olması, laisizm
Cumhuriyet: Milletin, egemenliği kendi elinde tuttuğu ve bunu belirli süreler için seçtiği milletvekilleri aracılığıyla kullandığı yönetim biçimi
Eylem: Bir durumu değiştirme veya daha ileriye götürme yönünde etkide bulunma çabası
Gensoru: Türkiye Büyük Millet Meclisinde başbakana veya bakanlardan birine, milletvekilleri tarafından açılan ve sonunda soruşturma yapılması istenebilen soru, istizah
İktidar: Devlet yönetimini elinde bulundurma ve devlet gücünü kullanma yetkisi
Muhalefet: Demokraside iktidarın dışında olan parti veya partiler
Kabine: Bakanlar Kurulu, hükûmet
Büyükelçi: Bir devletin başka bir devletteki en üst düzey temsilcisi, sefirikebir
Kamu: Halk hizmeti gören devlet organlarının tümü
Kamuoyu: Bir konuyla ilgili halkın genel düşüncesi, halkoyu, amme efkârı, efkârıumumiye
Referandum: Halk oylaması
Yasa Tasarısı: Hükûmet tarafından hazırlanarak yasalaşması için meclise gönderilen kanun metni, kanun tasarısı, kanun layihası
Veto: Bir yetkinin, bir yasanın, bir kararın yürürlüğe girmesine karşı çıkma hakkı
Divan: Yüksek düzeydeki devlet adamlarının kurduğu büyük meclis
Bütçe: Devletin, bir kuruluşun, bir aile veya bir kimsenin gelecekteki belirli bir süre için tasarladığı gelir ve giderlerinin tümü
Başbakan: Hükûmetin ve Bakanlar Kurulunun başı, kabinenin başı, başvekil
Genelkurmay: Yurdun savunmasıyla ilgili bütün şart ve olayları göz önünde tutarak barışta ordunun eğitim ve donatımını, savaşta yüksek yönetimini düzenleyen makam, erkânıharbiyeiumumiye
Kongre: Çeşitli ülkelerden yöneticilerin, elçilerin, delegelerin katılmasıyla yapılan toplantı
Taslak: Bir şeyi, bir sanat veya edebiyat eserini ana çizgileriyle, türlü bölümleriyle belirten ön çalışma, eskiz
Vergi: Kamu hizmetlerine harcanmak için hükûmetin, yerel yönetimlerin yasalara göre doğrudan doğruya veya bazı malların fiyatlarının üstüne koyarak dolaylı yoldan herkesten topladığı para
Cumhurbaşkanı: Cumhuriyetle yönetilen ülkelerde devlet başkanı, reisicumhur, cumhur reisi
Oy: Seçimlerde kişinin herhangi bir aday veya partiye ait yaptığı tercih
Nisap: Yeter sayı
Yerel Yönetim: İl, belediye veya köy halkının oradaki ortak yerel gereksinimlerini karşılayan ve genel karar organları oradaki halk tarafından seçilen kamu tüzel kişisi, mahallî idare
Vali: Bir ilde devleti temsil eden en yetkili yönetim görevlisi, ilbay
Koalisyon hükümeti: Birden çok siyasi parti veya grubun ortaklaşa kurduğu hükûmet ve yönetim biçimi, koalisyon, ortak yönetim
Oy Pusulası: Seçimlerde adaylara veya partilere ait özel şekilleri içeren, üzerine oya ait işaret konulan resmî belge, oy kâğıdı, pusula
Sıkıyönetim: Olağanüstü zamanlarda ve durumlarda ülkede güvenliğin sağlanması için ordunun yardımıyla gerçekleştirilen yönetim, örfi idare
Devlet Bakanı: Bazı resmî kuruluşların yönetimini başbakan adına üstlenen hükûmet üyesi
Komisyon: Alt kurul
Seçmen: Seçimde oy verme hakkı olan kimse, müntehip