Van’da meydana gelen depremin ardından yaşananların izleri silinmeye çalışılırken duygu dolu anların yaşandığı da oluyor.
Bu felaketin ardından Türkiye’nin doğusu ile batısı, kuzeyi ile güneyi arasında ne kadar büyük bir kardeşlik köprüsünün olduğu bir kez daha anlaşıldı.
Tüm Türkiye Van’daki kardeşlerine yardım için seferber oldu.
TRT Haber Van’da yaşanan depremi sıcağı sıcağına yaşayan depremzede bir delikanlının yaşadıklarını kaleme aldığı bir mektuba ulaştı.
Depremzede Yunus Emre Karabulutoğlu yetkililere ulaştırılmasını istediği mektubunda en büyük hayalinin polis olmak istediğini yazdı.
İşte Van’dan gelen sıcak ve samimi o ifadeler:
Sevgili kardeşlerim, abilerim ablalarım ve diğer bütün büyüklerim.
Öncelikle hepinize yapmış olduğunuz yardımlardan ve fedakarlıklardan dolayı çok teşekkür ederim. Bizler belki çok büyük korkular, çok büyük acılar yaşamış olsak ta sizin yaptığınız fedakarlıklar ve paylaştığınız üzüntülerimiz bizlerin acılarını hafifletiyor. Bizim belki acımız gerçekten çok büyük ama yapılan fedakarlıkları anlayabilecek kadar duyarlılık ve mutluluk sağlamaya çalışıyoruz. Belki bizden çok daha fazla kötü durumda olanlarda vardır. Yine de biz halimize şükür edelim bence… buraya gelen çoğu yardımlar belki de çok kişiye ulaştı belkide bazıları hiç yararlanamadı. Ama bunlar sizin suçunuz değil bizim halkımızın bilinçsizce bir kargaşa çıkarması sonucu oluştu. Gerçekten Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ve milletinin hakkının bir kez daha ödenemeyeceğini anladık. Ben deprem günü bir marketteydim ve deprem olduğunu taki insanlar bağırdıktan sonra anladım. Çok korktum ve şoka girdim. Gerçekten hayatımda ilk defa böyle bir şey gördüğüm için çok fazla tedirginlik yaşadım ve hala da bu korkuyu üzerimden atamadım. Yolda yürürken bile korkuyla ayaklarımızın titremesibize deprem korkusunu fazlasıyla yaşatıyor. Ben kendime depremzede demek istemiyorum. Çünkü benden daha kötü durumda olanlar da var. Bence onlar asıl depremzedeler. En iyisi konuyu daha fazla irdelemeyeyim sizinde başınızı şişirmeyeyim. Ama ben gerçekten gönderilen yardımları aynı zamanda herkesin seferber oluşunu duyduğum anda içimin sısındığını ve bize gerçekten sahip çıkıldığını anladım. “Türkiye, İran, Japonya, Çin, İsrail” bunlar bize yardım göndermek isteyen devletler. Gerçekten hiçbiri yardımını esirgemedi. Bunun yanında Azerbaycan’lı askerler ve sivil toplum örgütleri enkaz kaldırma çalışmalarında bizlere yardımcı oldular. Bunların hepsine teşekkür ve şükranlarımı sunuyorum. Eklemek istediğim tek bir konu var; Deprem olduğu saatten tam 4 saat sonra bizlere çadır, elbise, battaniye, yiyecek, içecek, soba, oyuncak, ayakkabı ve daha birsürü yardım gelmeye başladı. Allah hepinizden razı olsun! Mektubu oraya göndermemin tek endeni ise Ankara’da sadece orayı bildiğim için. Eğer birgün polis olursam sizleri bizzat gelip görmek ve şükranlarımı sunmak isterim. Konuya aniden daldım bu arada ben polis kolejinde oumak çok istedim ama imkanlarımız buna el vermedi. Şuan lise birdeyim ama hakkaten polis olmak için yaşıyorum. Bu mektubu okuduktan sonra Ankara Polis Kolejine gönderirseniz çok sevinirim.
Hepinizi çok seviyoruz ve sizler sayesinde hayata tutunduk saygılarımla.
Yunus Emre Karabulutoğlu
Trt.net.tr