Çok değil 3 ay önce Kasımpaşa maçından sonra yaşananlar ve o günlerdeki olumsuz havayı hatırlayınca Şenol Hoca‘nın gelişi ile Trabzonspor‘da yaşanan değişimi anlamak daha da kolaylaşıyor. Camiada kredisi azalmış bir yönetim, tüm zamanların en yüksek borç oranı, aralarında takım kaptanının da bulunduğu kadro dışı bırakılan beş futbolcu ve henüz kasım ayında zirve yarışından kopmuş bir Trabzonspor… Böylesi bir ortamda bir anlamda ismini de riske etmek pahasına görevi kabul etmişti Şenol Güneş. Üstelik sanıldığının aksine kendisine yönelik azımsanmayacak bir muhalefete, hatta kendisi için "Trabzonspor’un Süleyman Demirel’i" yakıştırmalarına rağmen atmıştı imzayı. İmza töreninin ardından akşam idmanında takımla düz koşuya katılan Şenol Güneş görüntüleri bir mesajdı belki de; "Yorgun değil tam tersine zihinsel ve bedensel olarak hazır geldim" demek istiyordu sanki. Aradan geçen sürede ortaya çıkan Trabzonspor profili de bunun ispatı gibi görünüyor.
Devre arasında ismi ‘gönderilecekler’ listesinde olan Engin Baytar bugün takımın en formda isimlerinden biri. Geldiği günden bu yana Alanzinho ilk kez bu kadar üretken. Genç milli kaleci Onur günden güne daha da güven veren bir görüntü çiziyor. Trabzonspor forvet ve orta sahası alışılmadık biçimde oyunu sete dönüştürebiliyor. Gol pozisyonu üretme adına eski kısırlık yerini hem zenginliğe hem de çeşitliliğe bırakmış durumda. Defanstan topu şişirerek çıkma alışkanlığı azalma belirtileri gösteriyor. Bunların yanında önemli ölçüde Hüseyin’sizliğe (ya da ön liberosuzluğa) alışamamış savunma göbeğinin yerleşme sıkıntıları sürüyor. Keza son vuruş konusunda da Umut henüz istenilen aşamayı kaydetmiş değil. Ancak gerek transfer hamlelerine gerekse açıklamalarına bakıldığında Güneş’in bu sezonu bir anlamda önümüzdeki seneye hazırlık olarak düşündüğü hesaba katılacak olursa Trabzonspor için ‘az zamanda büyük yol aldı’ demek pek de yanlış olmayacak.