Berke Göl
‘Rabbit Hole / Mutluluğun Peşinde’, yönetmenlik kariyerine ‘Hedwig ve Kızgın Çıkıntısı’ ve ‘Shortbus’ gibi kabına sığmayan, cüretkâr, biçimsel anlamda yenilikçi iki filmle başlayan birinden beklenecek en son film olsa gerek. John Cameron Mitchell bu üçüncü uzun metrajında, ilk iki filminde bağımsız bir ruhla, sözünü sakınmadan (ama belirli bir mizah tonunu da elden bırakmadan) işlediği meseleleri bir kenara atıp, ‘kaybı kabullenme’ temalı ana akım bir drama imza atıyor.
‘Mutluluğun Peşinde’, Becca ve Howie’nin dört yaşındaki oğullarını trafik kazasında kaybetmelerinin sekiz ay sonrasında açılıyor. Aradan geçen zamana rağmen yaşadıkları acıyı ilk günkü şiddetiyle hisseden çiftten Howie, terapi gruplarında insanlarla dertleşerek acısını gidermeye, geceleri yalnız kaldığında gizli gizli oğlunun videolarını izleyerek özlemini dindirmeye çalışırken, Becca kocasının aksine kendini duygusal olarak dış dünyaya kapatıyor.
Becca’nın iyi çekilmiş dramı
Ne var ki bir gün yolda görüp takip etmeye başladığı Jason, onun da oğlunun ölümünü kabullenip hayata yeniden tutunmak için kendi yöntemini bulmasını sağlıyor…
John Cameron Mitchell’ın yeni filminden Hedwig’in tokat gibi gücünü ya da Shortbus’ın muzip duygusallığını bekleyen izleyiciler hayal kırıklığına uğrayacaktır; ‘Mutluluğun Peşinde’, yönetmenin imzasını gizlediği, özellikle başrol oyuncuları Nicole Kidman ve Aaron Eckhart’ın performanslarıyla öne çıkan, insanın boğazına bir yumruk gibi oturan iyi çekilmiş bir dram.