Haşmet Babaoğlu’nun Sabah gazetesindeki yazısı…
Pazar notları:
Yalan yanlış bir araya getirilmiş iki güzel söz bile kalbimizi çalmaya yetiyor. Ortalıkta aforizmalar,menkıbeler, sloganlar uçuşuyor. Ya güzel bir eylem? Ara ki, bulasın! Çoğumuz ikiyüzlü değiliz, aldatmayı ve aldanmayı sevmiyoruz. Peki neden kelimelerle eylemlerin arası bu kadar çok açıldı? Üzerinde durup düşünsek biraz… Suçu hemen sosyal medyaya atmasak hani… Yoksa buna bile mecalimiz kalmadı mı?
***
Herkes aşk istiyor. Sözü, şiirselliği, şarkısı, türküsü, filmi, öyküsü ne güzel! Fakat hayatta görüldüğü yerde öldürülüyor; başını gösterdiği anda korkup kaçılıyor. Saygı ve eşitlik talebi de öyle! Sor herkese! Saygı ve eşitlik taleplerini en üste yazacaklar. Sonra günlük yaşamlarına ve stratejilerine bak! Kendilerine bile saygıları yok, umurlarında değil. Ezip geçiyorlar her şeyi. Eşitlik mi? Hırs, rekabet ve başarı dünyasında lafı mı olur! Kelimelerle hayatın arasında korkunç bir uçurum açılıyor diyorum da inanmıyorsunuz.
***
Aforizmalar, aforizmalar… Güzel eylemlerden umudu kestikçe güzel sözlere sığınıyoruz. Bu gidişle işimizi kelimeler bitirecek! Güzel sözlerle bitip tükeneceğiz.
***
Kandil kutlaması… Saat:23.22. Bu kadar geç bir saatte şuçarşı lokantasına niye girdim ki!..Yemeklerin çoğu tükenmiş. Üstelik açdeğilim. Bakıyorum. Biber kızartması var.Mevsimin açılış töreni olabilir. İstiyorum.Orta yaşlı garson o kadar mı diyor.Yağlar içinde yüzen nohutu gözleriyle işaretediyor. Bahçe tarafında bir masaya oturuyorum ve müşfik bir sürtünme hissi ayaklarımı sarıp sarmalıyor. “Bir de yarım köfte” diyorum garsona. Kedi için söylediğimi anlamıyor. Anlamasın. Hayatımınen leziz akşam yemeklerinden biri oluyor.Kedi köfteleri seviyor, ben biberleri…Daha ne isteriz! Üstelik birbirimizi (enazından şu an) sevdiğimiz de açık. Şükür!
yazının devamını okumak için….