İstanbul, her geçen gün kimliğini ve kültürünü biraz daha yitiriyor. Ruhsuz bir mimariye, gürültücü bir kalabalığa teslim olmuş durumda şehir.
Bu acı gerçeğin farkında olan az sayıda insandan biri Selim İleri. Yıllardır İstanbul’un izini sürüyor. Yolu bazen daracık sokakta zamana direnmiş bir çeşmeye çıkıyor, bazen eski bir fotoğrafa… İleri, İstanbul Hatıralar Kolonyası’nda bu kez bizi romanlarda, şarkılarda, filmlerde kalmış o kente götürüp büyülü bir yolculuğa davet ediyor. Hem İstanbul’a vefa borcunu ödüyor hem de İstanbul’u İstanbul yapan insanlara ve eserlere… Selim İleri’nin İstanbul Hatıralar Kolonyası, bu yoğun ve sıcak gündemden yorulanlar için bir fırsat sunuyor.
“Mevsimin ışıklarına, renklerine, saatlerine nasıl açılacağımı çok düşünmüştüm. 1950’lerin İstanbul’undaki sonbaharlar ağır basıyordu herhalde, çocukluğun sonbahar mevsimleri.
Daima yaprak dökümleri, yağmurlar, taş havuzların yaz boyu kirlenmiş suları, yosun, çamur ve batak geliyordu gözümün önüne. Daima akik, topaz ve yakut.”
Selim İleri, İstanbul Kitaplığı’nın dördüncü cildi İstanbul Hatıralar Kolonyası’nda romanlarda, şarkılarda, filmlerde kalmış o kente, artık hayal İstanbul’a götürüyor bizi, büyülü bir yolculuğa davet ediyor.
İstanbul Hatıralar Kolonyası, Selim İleri, Everest Yayınları, 253 sayfa,