Gazeteci Yazar Nevzat Bayhan; “Kültürün Renkleri” ile yaşam standartlarımıza yeni yaklaşımlar sunuyor.
Zaman Kitap’tan çıkan "Kültürün Renkleri" kitabının önsözünde: "Kainatın anlamını, yaşamın güzelliğini, toplumun gereğini ve insanın değerini ortaya koyan kültür ne kadar irdelenirse azdır." diyor Bayhan.
Kültürleriyle ayakta kalabilen toplumların ancak insan eksenli, adalet eksenli medeniyetleri oluşturacaklarını savunuyor, kültürü yorumlamanın çok önemli milli bir görev olduğu iddiasında.
Kitabı okuduğumuza karşımıza çıkan tablo Bayhan’ın bu iddiasının gerçeğin ta kendisi olduğunu gösteriyor.
Yıllardır İstanbul gibi bir metropolü deha seviyesinde kültür ve sanat atölyesi olarak kullanan Bayhan, kültür ve sanat sevdalıları için ilham kaynağı olacak kitabında, kültür ile zaferin önemini ve muzafferin takınacağı tutumu masaya yatırıyor ilk başta. Yine aynı amaçla ortak `payda`larda buluşmak için `payanda`larımızı sorguluyor. Globalimin kıskacında inleyen ve ezilmemek için mücadele veren nedir? "Genç"liğin "küre"sel sorunları ve "evren"sel değerlerini anlatırken, Küreselleşme Kıskacında Çocuk Kültürü’ne özel bir alan ayırıyor. Ömrün `sonbahar`ında gelen `bilge`liğin aramızda olan musibet ve çatışmalara kalkan vazifesi gören ihtiyarlarımızın toplumdaki vazgeçilmezliği üzerinde duruyor.
Zaman geçerken tarihi ve edebi şahsiyetlerimizi hayal dünyamızda birer rehber kılıyor. Zerresine kadar kendisini toplumuna adamış Mehmet Akif’i ve `Âkif` olanların anlayacağı `dostluğun` yol haritasını insanımızın önüne seriyor, Eğlenmenin Kültürel "Kod"ları’nı çıkarırken, Gelenekten Moderne Kültür Kırılmaları’nı müşahade ediyor, Korku Kültüründen Erdemler Kültürü’ne tek yönlü geri dönülmez bir köprü kurmaya çalışıyor.
Sınırlı `sorumlu` `sınırsız` özgür çağa derkenar yazarken “Medet ey Anadolu Medet!” diyerek Anadolumuzun zenginliklerine dikkat çekiyor. Etik, Ahlak ve Töre’nin bizcesini sunduktan sonra, Göçün 50. yılında "Kültürel Şok"lar üzerine düşünmek zorunda olduğumuzu Referanslarımızın Üzengisinde "Kültürel gecikme"yle "Küresel" ve "Kadim" arasında kültürel oluşlara dikkat çekiyor.
Sıla-i Rahim’i ibadet bilerek, ibadetlerimizin tatilleştiği bayramlarımızı, yok olmaya yüz tutmuş komşuluğumuzu, önemsenmeyen insan…. yani kul haklarını irdeleyerek Küresel Düşünen Evrensel Kültürlü Gençliğimiz’in nazarlarına sunuyor. Onlardan vagon değil lokomotif olmalarını isteyerek Liderlik Kültürü’müze yöneltiyor. Ve Bilimler tarihine bir soruyu emanet bırakarak: Prometheus`un çocukları (ç)aldıklarını ikrar eder mi? diye soruyor.
Kültürün Renkleri
Zaman Kitap