Röportaj: Arzu Erdoğral
Gülmek benim için nadir rastlanan bir durum. Mustafa Alcan ismini sık sık duymaya başlayınca, nedir bu “Korsan Gündem” diye Ülke TV’yi açtım. Kaliteli bir yapım ve ince zekâ ürünü espriler. Baktım ki izlerken eğleniyorum dahası gülüyorum. Hemen o gün Alcan ile röportaj yapma fikri oldukça cazip geldi. Kendisi de bizi kırmadı. Sözleştiğimiz mekâna adım atmadan önce zevkli bir sohbet yapacağımızı tahmin etmiştim ama bu kadarını da beklememiştim doğrusu… Bu sohbetten sonra “Korsan Gündem”in tarzına yakışır bir röportaj fikrini uygulamaya karar verdim. Sonuçta ortaya görüntülü ve eğlenceli olduğunu düşündüğüm bu röportaj çıktı.
Sabah haberleri, radyoculuk, çocuk hikâyeleri yazarlığı derken “korsan” bir programın yapımcılığı ve sunuculuğu ile farklı bir yapıt ortaya koymak nasıl bir duygu?
Bilmiyorum kaç meslek böyledir ama bizimkinin nereye varacağını kestirmek pek kolay olmuyor. Ya da ben öyleyim. Başlarda istediğim yerdeyim. Televizyondayım. Ama bunu 20’li yaşlarda çok istiyordum. Biraz geç oldu yani. İbre otuzu gösterince açıldı bize ekran. İletişime kampüste değil, yerel radyoda başladım. Yaşım 17’diydi. (Şiir okuyanlar gibi sesini kalınlaştırıyor) Daha şıvan düşmemişti böğrüme / Daha deli deli esmemişti ruzigar / Kalbim acıya düşmemişti / Sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım… İsterseniz şiir olarak devam edeyim. (gülüşmeler)