Dini inançları gereği elektrik, televizyon ve telefon gibi modern teknolojinin sunduğu imkanları kullanmayı reddeden Amişlerin, yeni tip koronavirüs salgınından bihaber olmasından endişe ediliyor.
ABD‘de inançları gereği kendilerini modern dünyadan ve teknolojiden soyutlayan Amişleri, yeni tip koronavirüs (Kovid-19) salgını hakkında bilgilendirmek isteyen yetkililer, bu kişilerin yaşadığı bölgelerde kapı kapı broşür dağıtıyor.
Elektrik, televizyon ve telefon gibi modern teknolojinin sunduğu tüm imkanları kullanmayı reddeden Amişlerin, Kovid-19 salgınından bihaber olmasından endişe ediliyor.
Yetkililer, Amişleri, çoğunlukla ABD’nin orta batı eyaletlerinde yaşadıkları çiftlik ve evlerine dağıttıkları broşürler ile uyarmaya çalışıyor.
Bir arada yaşayan ve çoğunlukla kalabalık ailelerden oluşan bu topluluk, iletişim gereksinimlerini yüz yüze görüşerek karşılıyor ve yeni tip koronavirüse karşı sosyal izolasyon sağlamıyor.
Salgın nedeniyle Amiş okulları kapansa da kalabalık topluluk düğünleri ve bazı kiliseler ayinlerine devam ediyor.
Son derece dindar olan bu topluluk, ibadetlerini kendilerine özgü kiliselerde yapıyor ve kalabalık kiliselerdeki ayinlerden sonra bir ailenin evinde bir araya gelip, yemek yiyor.
Biri sonbahar biri ilkbaharda olmak üzere yılda 2 kez dini tören düzenleyen Amişlerin, ilkbahardaki yaklaşan dini törenleri için kiliselerini kapatmaya sıcak bakmayabileceğinden endişe ediliyor.
Amişler
Reform hareketleri ve dini baskılar nedeniyle 18. yüzyılda İsviçre ve Almanya’dan dini özgürlük vadeden “Yeni Dünya”ya göç eden ve bugün nüfusu 300 bini bulan gelenekçi Hristiyan mezhebi, hala Avrupa’dan ABD’ye göç ettikleri günkü şartlarda yaşıyor.
Modern hayatı ve teknolojiyi reddeden, el emeğine ve işçiliğe önem veren bu topluluk, teknoloji devi ABD’de her türlü teknolojiden uzak yaşıyor.
Çalışkan ve disiplinli bir topluluk olarak bilinen Amişler, inançları doğrultusunda son derece basit ve sade bir yaşam sürüyor.
Amişler, otomobil yerine “buggie” adı verilen at arabalarıyla yolculuk yapıyor.
Geçimlerini tarım ve hayvancılıkla sağlayan, traktör dahi kullanmayan Amişler, tarlalarını at arabalarıyla sürüyor, mahsulleri modern çiftlik teknolojileri olmadan ekip biçiyor ve hasat ediyor.
Çocuklar da dahil tüm aile üyeleri, tarlada çalışıyor, inek sağıyor ya da ev işlerine bakıyor. Amişler; tarla, inşaat ya da ahır işlerinde de imece usulü birbirlerine yardım ediyor.
Kalabalık aileler
Çok sayıda çocuk sahibi olma geleneğini sürdüren Amişlerin en az 5’şer çocuğu var. Amiş çocukları, tek odalı kendi okullarında 8 yıllık eğitim alıyor, aileler çocuklarını 8 yılın ardından okula göndermiyor.
İbadetleri, diğer Hristiyanlardan farklılık gösteren Amişler; iki haftada bir pazar günleri kendi kiliselerine gidip, ayin sonrası birlikte yemek yiyor.
Giyim tarzlarıyla da dikkat çeken bu topluluk, kıyafetlerini genelde kendileri dikiyor ve fermuar dahi kullanmıyor.
Kadınlar koyu renk, düz uzun elbiseler ve beyaz önlük giyiyor, kep benzeri beyaz şapka takıyor. Düğünlerinde kendi diktikleri mavi elbise giyen genç Amiş kadınları, evlendikten sonra düğün elbiselerini kiliseye giderken giyiyor ve öldüklerinde yine düğün elbiseleriyle gömülüyorlar.
Erkekler ise koyu renk askılı pantolon ve uzun kollu, yakasız gömlekler giyiyor, yazın hasır şapka, kışın siyah fötr şapka takıyor. Bıyık bırakmaları yasak olan Amiş erkekleri, evlendikten sonra sakal bırakıyor.
Elektrik kullanmadıkları için çamaşır ve bulaşıklarını elde yıkayan Amişler, gün batımından sonra çalışmayı bırakıp evlerine gidiyor ve aydınlatma için gaz lambası kullanıyor.
Savaş karşıtı olan ve askerliği reddeden Amişler oy kullanmıyor, vergi vermiyor, sadece kendi ürettikleri ve sattıkları ürünlerin gelir vergisini ödüyor.