Emre Aracı’nın 1990’lı yılların sonundan günümüze uzanan çeşitli dergi ve gazete eklerinde yayımlanan makalelerinden bir seçkiyi ilk defa Kayıp Seslerin İzinde başlıklı yeni kitabında biraraya getirdi.
Bu yolculuk; opera binaları, kompozitör evleri ve portreleri, zaman zaman yaşamına yön vermiş sanatçı ve akademisyenlerden hatıralar, Osmanlı’nın melez çoksesli müziği, arada tek tük müzik dışı yazılar, Adnan Saygun’un hayatı ve eserleri, tozlu arşiv raflarında unutulmuş notalarla devam ederken, okur da kayıp seslerin izinde, Proustvari bir estetiğin heyecanıyla Aracı’ya eşlik ediyor. Yazarın önsözünde de belirttiği gibi “Kayıp Seslerin İzinde içimizdeki seslerin izinden giderek hayallerimizde kendimizi kaybetmenin ve sonunda her şeyin izafi olduğu dünyamızda bunun da benliğimizdeki mevcudiyetini koruyan özümüzün gerçeği olduğunun farkına varılmasının bir yolculuğu esasında.”