ESTRAGON: Gidelim.
VLADİMİR: Gidemeyiz.
ESTRAGON: Neden?
VLADİMİR: Godot’yu bekliyoruz.
Estragon ve Viladimir Godot adında birini ya da bir şeyi beklemektedirler. Beklerken zaman zaman kavga ederler, ağlarlar, gülerler ve acıkırlar. Godot’u beklemek de, bu bekleyiş süresince iki kahramanın başından geçenler de, içlerinde derin sembolik öğeler barındırır.
1949 yılında Fransızca olarak yazılan ve ilk kez 1953’te Paris’de sahnelenen oyun eylemsizliklerine yenilmiş insanların, Godot adında ne olduğunu bilinmeyen bir kimseyi veya "şeyi" beklemelerini konu alan absürd tiyatronun en önemli eserlerinden birisidir. Zamanla ülke çapında bir ün kazanır.
1954’ten itibaren de Samuel Beckett tarafından bazı değişikliklerle İngilizceye çevrilir ve başka ülkelerde de sahnelenmeye başlar. Eser “avangard” olarak nitelendirilir.
Oyun Türkiye’de 1963 yılında Ankara Sanat Tiyatrosu tarafından oynanmıştır. Godot’yu Beklerken AST’ın oynadığı ilk oyundur.