|
|
|
İİslâmiyet “Tevhid” ve “Vahdet” esasına dayanır. Tevhid, birlemek; Vahdet ise,birlik olmak, birlikte yürümektir. “Allah Bir” diyerek İslam’a giren her Müslümanın imanî bir sorumluluğudur, vahdet… Fırkacı, hizipçi, meşrepçi, cemaatçi, kavmiyetçi, ulusçu, ırkçı, grupçu, ferdiyetçi asabiyetlere yenik düşmemek, ümmetin farklı renklerine, seslerine yabancılaşmamak, sahip çıkmaktır vahdet…
Yüce Rabbimiz (cc) iman edenleri “kardeş” kılmış (Hucurat/10); müminlerin kalplerini birbirine ısındırmış (Âl-i İmran/103); onların “kurşunla kaynatılmış duvar gibi” bir tek saf olmalarını (Saff/4) istemiş ve bu kardeşlik nimeti sayesinde onları “ateş çukuruna” (Âl-i İmran/103) düşmekten kurtardığını bildirmiştir.
Peygamberimiz (sas), müminlerin “bir organı hasta olduğunda diğer organları da ateşli hastalığa tutulan bir beden gibi” birbirlerini sevip korumalarını, esirgemelerini (Buhari, Müslim), “iman etmeyince Cennet’e giremeyeceklerini, birbirlerini sevmedikçe de iman etmiş olmayacaklarını” (Müslim) bildirmiş, ayrıca “Müslümanın kanının Müslümana haram olduğunu” (Müslim) beyan buyurmuştur.
Ancak, gerçek şu ki; Türkiye Müslümanları ve Ümmet-i Muhammed bugün bu kardeşlik nimetinin kadrini ve kıymetini tam olarak bilemiyor; benliklerinin, bencilliklerinin, bağnazlıklarının kurbanı oluyor ve “ateş çukurunun” kenarlarında dolaşıyor, hatta sıkça içine düşüyorlar…
İslâm düşmanlarına karşı “şiddetli/izzetli”, mümin kardeşlerine karşı “merhametli/şefkatli” (Fetih/29) olmaları gereken Müslümanlar, yazık ki tam tersini yapıyorlar; birbirleriyle uğraşıp didişiyor, mücadele ediyor, birbirlerine acımıyor ve hatta birbirlerinin boyunlarını vuruyorlar.
Oysa Kur’ân-ı Kerim, bu konuda bizi uyarıyor: “Allah’a ve Resulüne itaat edin ve çekişip birbirinize düşmeyin, (aksi halde) çözülüp-yılgınlaşırsınız ve rüzgârınız/gücünüz gider…” (Enfal/46)
Evet, birbirimizle didiştikçe direncimiz gidiyor, birbirimizle sürtüştükçe de sürünüyoruz. Husumet ve haset içeren tartışmalar içimizi boşaltıyor; bizi hakikat, marifet, hikmet ikliminden uzaklaştırıyor…
Hak-hakikat ve hakkaniyet ikliminden uzaklaştıkça da kardeşliğimizi aşındırıyor, din kardeşlerimize kan kusturuyoruz. Ehl-i İslâm kan kaybettikçe de Ehl-i Salibe ve Ehl-i Küfre gün doğuyor… Baharımız kışa dönüyor…
İşte böylesi boğucu ve sıkıntılı ortamda, aşağıda imzaları bulunan ilim ve fikir ehli olarak biz, ancak Allah ve Rasûlü’nün bize “yeniden hayat verecek” (Enfal/24) talimatlarına uyarak “ateş çukuruna” düşmekten (Âl-i İmran/103) kurtulabileceğimize inanıyor ve diyoruz ki:
Gelin; Yüce Rabbimizin Kur’ân-ı Kerim’de buyurduğu gibi:
– Hep birlikte Allah’ın ipine/kitabına sıkıca sarılalım ve bölünüp ayrılığa düşmeyelim! (Âl-i İmran/103)
– Kitab’ı ve Din’i aralarında parçalayıp kendi gruplarıyla övünenler olmayalım! (Âl-i İmran/105; En‘am/159; Müminûn/53; Rum/32; )
– Kardeş olduğumuzu unutmayıp; alay, gıybet, tecessüs ve önyargıdan uzak duralım! (Hucurat/10-12)
Ve gelin;
Rasulüllah (sas) Efendimizin şu talimatlarına hep birlikte ittiba edelim:
“(Ey Müslümanlar!)
Birbirinizle hasetleşmeyiniz!
Birbirinize kin ve nefret beslemeyiniz!…
Birbirinize darılıp yüz çevirmeyiniz!…
Ey Allah’ın kulları, kardeşler olunuz!…” (Müslim)
Abdullah YILDIZ , Abdullah BÜYÜK,Abdullah TRABZON, Adnan DEMRCAN, Abdulhamid KAHRAMAN , Abdulaziz KUTLUAY, Abdulvahap EKİNCİ, Ahmet AĞIRAKÇA Ahmet VAROL, Ahmet BULUT , Ahmet TAŞGETİREN, Ali Rıza TEMEL, Ali Rıza EMİRCAN , Bülent YILDIRIM, Celalettin VATANDAŞ, Faruk BEŞER,Halil GÜNENÇ , Emrullah HATİBOĞLU,Halil İbrahim KUTLAY ,Hayreddin KARAMAN, İbrahim CÜCÜK, İhsan Süreyya SIRMA, Kazım SAĞLAM, Kerim BULADI, Mahmut TOPTAŞ, Mehmet GÖKTAŞ Mehmet Salih EKİNCİ, Mehmet Beşir ERYARSOY, Mehmet PAKSU, Metin BALKANLIOĞLU, Mustafa AĞIRMAN, Mustafa KARATAŞ, Metin KARABAŞOĞLU, Nureddin YILDIZ , Muhammed Emin YILDIRIM, Ömer DÖNGELOĞLU, Ramazan KAYAN , Siraceddin ÖNLÜER,Şinasi GÜNDÜZ, Talha Hakan ALP, Yaşar KANDEMİR, Yusuf Ziya KAVAKÇI, Yusuf KAPLAN