İstanbul’da yaşayan 7 yaşındaki İlyas Kılıç ve ablası 9 yaşındaki Dilek Kılıç doğdukları günden beri böbrek yetmezliği çekiyordu. Su içmek, koşup oynamak onlar için yasaklar listesindeydi. Gün içinde saatlerce evde diyaliz makinesine bağlanmaları gerekiyordu. Yan yana yataklarda diyalize bağlandıklarında el ele tutuşarak, birbirlerine destek veriyorlardı.
6 AY ARAYLA AMELİYAT
İkisi de organ nakli listelerine yazılıydı. Geceleri telefon çaldığında aile her seferinde ümitleniyordu. Sekiz ay önce bir gün çalan telefon küçük İlyas için umut ışığı oldu.
Bir kaza sonucu hayatını kaybeden küçücük bir çocuğun böbreği İlyas’a nakledildi. İlyas bu organ nakliyle ikinci hayatına başladı. O sağlığına kavuşurken ablası bir telefon daha bekledi. Artık diyaliz makinesine yalnız başına giriyordu.
Kardeşi istediği kadar su içebiliyordu. Kardeşinin boyu organ naklinden sonra hızla büyümeye başlamıştı. Artık istediği gibi koşabiliyordu. Kendisi hasta olmasına rağmen, kardeşinin mutluluğu ona da umut veriyordu.
Derken bir telefon daha geldi üstelik 23 Nisan’da… Dilek, çocuk bayramında, başına televizyon düştüğü için beyin ölümü gerçekleşen bir çocuğun ailesinin verdiği organ nakli kararıyla yaşama tutundu.
Hızla sağlıklarına kavuşan Kılıç kardeşler yaşam mücadelesini kazandılar, şimdi eylül ayında okula gitmeye hazırlanıyorlar. (Gazeteport)