Her ülkenin kentleri arasında gözde bir şehri oluyor. Türkiye’de ise bizim gözde kentimiz İstanbul… Öyle ki Anadolu illerinde doğup büyüyen çoğu gencin bir İstanbul rüyası oluyor. Özgür yaşama, para kazanma, eğitim alma, kaliteli yaşam gibi nedenlerle kendini İstanbul’a atma sevdası bizim gençliğin milli bir efsanesi olmuş durumda. Hani yakın geçmişte de yoksul köylünün "taşı toprağı altın" diyerek aynı efsaneyle köyünü terkettiği arabesk Türk filmleriyle eşitlenmiş hayaller.
İşte yanılgı burda başlıyor. Hayal kurmak güzel hoş ama, hayallerinde biraz yere basması gerekiyor, değil mi? Şöyle ki, İstanbul gerçekten yaşanılabilir bir kent mi? Hayalini kurduğumuz şeyleri gerçekte içinde barındırıyor mu? Barındırıyorsa, nasıl barındırıyor? İşte İngiliz The Economist dergisi bir araştırma yapmış ve dünyadaki "yaşanabilir kentler"i belirlemiş. Bunu belirlerken de 30 ayrı kriteri gözönünde bulundurmuşlar. Bunlar arasında, istikrar, sağlık hizmetleri, kültürel hizmetler- çevre, eğitim, alt yapı gibi ana kategoriler bulunuyor. İstanbul’da bu kriterlere göre 140 kent arasında 110. sırada. Yani İstanbul yaşanılabilir bir şehir değil.
Bir düşünelim bakalım, İstanbul’da ulaşım ne durumda, altyapı, çevre şartları nasıl? Eğitim olanakları, öğrencilerin yararlanabildiği sosyal ve kültürel hizmetler nasıldır? Sağlık hizmetleri süper midir? Hastane kapısında ölen ya da ambulansa taşınırken sedyeden düşen hasta yok mudur? Parası olmadığı için ameliyata alınmayan vatandaş var mıdır? İşsiz kalma süreniz çok mu kısadır? Ekonomik şartlar yaşamak için zaman bırakıyor mudur? Oldu ki bıraktı, bir kültür gezisi yapmak, müzeleri, sergileri dolaşmak için cebinizden bir haftalık kazancınız mı çıkıyordur? Ama herşeye rağmen boğaza bakıp bir çay içmek bunların hepsini çekmeye değiyor mudur?
İşte gelin kendi kriterlerinizi kendiniz test edin ve bakın bakalım, İstanbul yaşanılabilir bir şehir mi? Yoksa ekonomist dergisindeki gibi yaşanamaz bir şehir mi?