Çocukların korkuları yaşlarına göre farklılık gösterir. 1-2 yaş arası çocukların korkularının kaynağı yüksek sesler iken, büyüdükçe daha somut korkular ortaya çıkar.
2 yaş: Seslerle ilgili korkular gözlemlenir. Gok gürültüsü, tren, kamyon, evde ses çıkaran aletler, elektrik süpürgesi gibi sesler, büyük eşyalar korku kaynağı olabilir.
3 yaş: Görsel korkular, evdeki eşyalann yer değiştirmesi, uykuya dalarken anne-babanın yanından ayrılması, karanlık, polis, hayvanlar korku kaynağı olabilir.
4 yaş: Vahşi hayvanlar, karanlık, gürültülü sesler.
5 yaş; Daha çok görsel korkular, düşme, yaralanma korkusu.
6 yaş: En çok korku duyulan yaş denilebilir. Hayalet, cadı, yatağın altında birinin olabileceği, anne-babayı evde bulamama, böcekler, ateş gibi korkular.
7 yaş; Karanlık, tavan arası, bodrum, gölgeleri canavar, hayalet, hortlak gibi algılama, okuduğu ve izlediği her şeyden fazlasıyla etkilenme.
8-9 yaş; korkuların daha gerçekçi olduğu bir dönem, başaramama, becerememe gibi kişisel korkular.
Yukarıda bahsettiğimiz yaşlara göre duyulan korkuların kaynaklarını besleyici söylem ve davranışları benimsemiş anne-babalar çevremizde o kadar çok ki. Uslu durmasını istediği çocuğunu polisle, hayaletlerle, cadılarla tehdit edenleri mi isterseniz, çocuğu cezalandırmak için tuvalete, bodruma, karanlık bir odaya kilitleyenleri mi?
Doğru davranışlar nasıl olmalı?
– Anne babalar; önce kendi kaygı ve korkularınızla baş edin.
– Çocuğunuzun korkularının geçici olduğunu unutmayın.
– Korkulan duruma alışabilmesi için sabırlı olun, korku duyulan neyse ona alıştırmak için ufak adımlar atın, örneğin köpekten korkan çocuğunuza önce köpek yavrusu sevdirmekle işe başlayın.
– Korkusunun üstüne gitmesi için onu zorlamayın.
– Korkutucu olabilecek masallar anlatmayın, bu tarz filmler seyretmesini engelleyin.
– Çocuğunuzun yaş düzeyine göre normal sayılabilecek korkularının geçeceğini unutmayın, aşırı ve uzun süreli korkularını iyi gözlemleyip profesyonel yardım almayı da ihmal etmeyin./kadın&kadın