Özellikle hanımlarda menopoz sonrası daha fazla olmak üzere toplumda sıkça görülen bir konu. Gözlerde yanma, batma, kızarıklık, bulanık görme ve ara ara ani sulanmalar söz konusu. Bazı (alerji, hipertansiyon, depresyon, anksiyete vb) ilaçları, enfeksiyonlar, tümörler, şeker, tiroit, romatizma hastalıkları, kimyasal yanıklar, refraktif cerrahiler gözyaşı miktarı ve fonksiyonunu bozabiliyor. Gözyaşı su dışında, başlıca müsin (şekerli protein) ve yağdan oluşuyor. Sadece sudan oluşsaydı, göz yüzeyine tam tutunamadığı gibi, çok daha çabuk buharlaşacaktı. Hastalarıma soruyla karışık verdiğim bir örnek: Birisinde biraz sıvı yağ olan birer litrelik 2 tencere suyu güneşin altında bekletirsek önce hangisi buharlaşır? Sırf su olan dediğinizi duyar gibiyim. Tabii ki yağ en üstte kalarak buharlaşmayı engelliyor. Gözyaşımızın da en dış kısmındaki bu yağ tabakası olmasaydı balıklar gibi suda yaşamak ya da dakikada 15-20 yerine 50-60 kez göz kırpmak zorunda kalırdık. Klimalı ortamların olumsuz etkilerine ek olarak özellikle cep telefonu ve bilgisayar kullanımında dikkatli bakış nedeniyle dakikada 4’e düşen kırpma sayısı yüzeyin yeterince ıslanmasını engelleyerek şikayetleri arttırıyor.
Her damla olmaz
Muayenede gözyaşı miktarını, bütünlüğünü, kimyasal yapısını, göz yüzeyinin durumunu ve kişiye özel en yararlı damlaları belirlemek mümkün. Örneğin, su miktarı yeterli olan bir kişide yağ miktarı yetersizse su içeren bir damladan fayda beklenemez. Genelde katkı maddesi içermeyen küçük tek kullanımlıkları daha çok tercih etmekteyiz. Ancak, bu damlaların hiçbiri içinde 50-60 değişik madde olan doğal gözyaşının yerini tutmuyor. Bu nedenle, göz pınarına koyduğumuz tıkaçlarla doğal gözyaşının burun boşluğuna geçmesini engelleyerek gözde daha fazla kalmasını da sağlayabiliyoruz. Son yıllarda ise gözyaşı salgı bezi kenarına yerleştirilen milimetrelik elektrodların uyarılarıyla doğal gözyaşını 5 kat daha fazla salgılatmak mümkün olacak görünüyor.
Gözyaşlarınızın hiç kurumaması, sadece sevinç gözyaşları dökmeniz dileklerimle…