Tolga Ayyıldız
Türkiyeli rock müziğin iki temel sorunu var. Ya kendilerini İngiliz sanıp hiç bize ait olmayan bir sound’un peşinden gidiyorlar; ya da elektro gitarla türkü söylüyorlar.
Mor ve Ötesi’nin, Duman’ın başarısından sonra “artık rock’çılar satıyor” düşüncesiyle yapılan onca albümde gördük ki, Türkiyeli rock’tan bahsetmek için başka bir mesai yapmak gerekiyor.
Mesela önce köklerinle barışacaksın. Erkin Koray, Barış Manço, Ersen ve Dadaşlar dinleyeceksin; onlar ne hata yapmış bakacaksın; sen onu yapmayacaksın.
Emin adımlarla
Söz konusu, Gece adlı grubun ikinci albümü. Çok melodik, çok içten şarkılar yazıyorlar. Aynı zamanda vokalist olan Can Baydar’ın isminin altını çizmek isterim, Gülben Ergen, Seda Sayan fark etse Can’ın şarkılarından birini albümlerine koyarlar, o derece. İyi bir bestekar.
Teoman’ın serkeşliğine benziyor şarkıları Can’ın. Ama Can, Teoman’dan daha genç, daha çok ümit vaat ediyor. Keşke Teoman da biraz ümit vaat etse…
Videosu çekilen ‘Ben Öldüm’ adlı şarkıları Gece’nin kitlelerle buluşmasına vesile olabilir. Keza Orhan Atasoy şarkısı ‘Gamsız’ da öyle; grubun reklamını yapabilir.
Ama albümde öyle güzel şarkılar var ki… Mesela ‘22’, mesela ‘İçtik Bitirdik’, mesela ‘Çırpınırken’… Başa dönelim; Türkiyeli rock, kendi köklerinden kopmadan; ama rock yaptığını da unutmadan yapıldığında bir değer arz ediyor. Gitardır, bastır, davuldur ama içinde ruh yoksa aslen palavradır. Gece palavra değil. Emin adımlarla ilerliyor. [Radikal Hayat]