Geçmiş zamanda dinlediğimiz, kabından ayıramadığımız kasetler ne oldu? Söyleyeyim; kasetler camlar çarpmasın diye alttan tutamaç, CD’ler balkon güneşinde bir ipin üzerinde parıldasın diye dekorasyon malzemesi oldu… Zira MP3’ler geldi, dijital çağa atladık, kasetçalarlar kapının önüne kondu. Bu dramatik dönüşüm müzik sektörünü de yapımcısını da sanatçısını da vurdu. Hele İstanbul’da öyle bir yeri vurdu ki, gazeteci Müjde Yazıcı dünyada eşi benzeri olmayan Unkapanı Plakçılar Çarşısı’nın belgeselini çekti.
Yazıcı, İstanbul’un en "kült" mekânlarından birinde eskiden yaşanan şaşaalı günlerden geriye neyin kaldığının peşine düştü ve Unkapanı’ndaki dükkân sahiplerinin ruh haline, ekonomik durumlarına yakından baktı.
‘ÜN KAPANI’ İMÇ
Müzik yapımcıları 1970’li yılların başından bu yana Unkapanı’nda bir aradalar. Ancak Müjde Yazıcı’nın da belgeseline koyduğu isim gibi burası, aslında “Ün Kapanı” ve bu kapan hem sanatçıları hem müzik yapımcılarını kaptı. İstanbul Manifaturacılar Çarşısı, yani İMÇ; belki de bu şehrin ilk AVM’si; bir zamanlar adım atacak yer bulunmazken, şöhret olmak isteyenlerin her şeylerini satıp da müzik şirketlerinin kapısında beklediği koridorlarda artık kimsecikler yok.
İMÇ’nin yıllardır 5. ve yoğun olarak 6. bloğunda yer alan müzik dükkânlarının yerini yavaş yavaş helal trikocular sarmış durumda…
1000 KOLİDEN 10 KOLİYE
80’li yıllarda tavernacıların, arabeskin kralını kraliçesini ararken bir dakikaları dahi boş olmayan, yemek yemeye fırsat bulamayan müzik yapımcıları şimdi neredeyse siftah dahi yapmadan kepenk indiriyor. Eskiden günde 1000 koli taşıyan yükçü bölüğü şimdi gölgede, duvar dibinde uyuklamakla meşgul, zira günde 10 koli taşırlarsa bu bile iyi bir rakam. Müziğin dijital çağa geçmesi İMÇ’nin çaycısını da vurmuş; eskiden çay ocağında 66 kişi çalışırken, şimdi ocağın başındaki kişi sayısı: 1!
Unkapanı’ndaki müzik yapımcılarının gelirleri misal vermek gerekirse 10’dan 1’e düşmüş… MÜYAP Başkanı dahi piyasada kaç müzik yapım şirketinin olduğuna dair net bir rakam veremezken; piyasanın yüzde 70’inin sadece 11 müzik yapımcısının elinde olduğu ve bütün kaymağın da bu 11 şirket tarafından yendiği biliniyor.
KARTVİZİT YERİNE ALBÜM
Belgesel; telif sorununa da ışık tutuyor; zira albümler satmadığı için, para müzik sektörüne konserler haricinde teliflerden akıyor. Lisanslama ve lobi işlerini yürüten Müzik Yapımcıları Meslek Birliği Müyap, son yıllarda telif haklarıyla ilgili bazı girişimlerde bulunuyor, ancak telif hakları, albüm satışları, müzik listeleri, Mesam, MSG meslek birlikleri gibi konularla uğraşmak istemiyor.
Kalan Müzik’in sahibi Hasan Saltık’ın ise piyasanın kurtuluşuna dair bir formülü var: “Her bilgisayar kullanıcısı her ay 2 TL ödesin ve istediği müziği indirebilsin, bu bile durumu kurtarır!” Ancak bu formül senede bin 150 albümün yayınlandığı Türk müzik piyasasını ve hatta Unkapanı’nı kurtarır mı bilinmez, zira Unkapanı tesettür modası kapanına kapılmak üzere!
Haber Türk