İş hayatınızdaki başarınız, çocukluğunuzda babanızla olan ilişkinizle ilgili olabilir. ABD’li bir psikolog, insanların iş hayatındaki başarı ya da başarısızlıklarının, babalarının çocuklukta onlara nasıl davrandığıyla ilgili olduğunu öne süren bir kitap yazdı. Psikolog Stephan Poulter, ‘The Father Factor’ (Baba Faktörü) kitabında, beş çeşit baba türü sıralıyor ve bunların oğulları ya da kızlarının kariyerinde nasıl etkili olduğunu anlatıyor.
Poulter’ın belirlediği beş baba tipi şöyle: Süper-başarılı, saatli bomba, pasif, yok ve sevecen akıl hocası. Poulter’a göre, aile yaşamında öfke patlamaları yaşayan ‘saatli bomba’ tipi babaların çocukları, insanların duygu durumlarını anlamayı öğreniyor. Bu sezgisel yetenekleri edinen insanlar, kişisel menajer ya da diplomat gibi görevlerde çok başarılı oluyor. Ancak bu insanlarda kendilerine ya da başkalarına güvenmek konusunda sorunlar görülebiliyor.
Yokluğu ayrı dert
Poulter, "Birçok insanın kariyerinde bir noktadan sonra görünmez bir duvara çarptığını görüyorum, buna ‘baba faktörü’ diyorum. Babamızın hayatımızdaki rolü, bizi sandığımızdan çok daha fazla etkiliyor" diyor.
Babanın yokluğu da çocukların çalışma yaşantısını ciddi biçimde etkiliyor. Reddedilme ve terk edilme duygusunu yaşayan bu çocuklar, beklenilenden daha başarılı insanlar haline gelebiliyorlar. Ancak hiç görmedikleri otorite figürüne karşı çok öfke duydukları için, daha çok yalnız çalıştıklarında verimli olabiliyorlar.
Poulter, "Birçok insan ‘Ben babamı hiç tanımadım’ der. Oysa, babanız hakkındaki efsaneleri, annenizin onun hakkındaki duygularını, ona yönelik kızgınlığınızı, dolayısıyla babanızın kişiliğini bir şekilde bilirsiniz" diyor. Kendi babasının da ‘yok baba’ tipinde olduğunu belirten psikolog hemen ekliyor: "Babam benimle konuşmazdı bile!"
Bu iddialar, William Pollack adlı psikoloji profesörünün daha önce yaptığı bir araştırmayla da uyumlu. Pollack, "Çocukluğumuzda ailemizle olan ilişkimiz, sadece aile hayatımızı belirlemekle kalmıyor, iş yaşantımızı da etkiliyor" diyordu.