İşte Faruk Beşer’in o yazısından önemli bölümler…
Bize en sık sorulan sorulardan biri budur.
Doktorlar çocuğumda Down Sendromu olduğunu, ya da her hangi bir sakatlık bulunduğunu ve alınması gerektiğini söylüyorlar, çocuğumu aldırabilir miyim, diye sorulur.
Konuyu anlayabilmek için şu ön bilgileri hatırlamalıyız:
İnsan denen varlık Allah’ın yarattığı en şerefli varlıktır. Yaradılış gayesi Allah’ı bilmek ve O’na kulluk etmektir. Bunun için sağlıklı olması çok önemlidir. Hasta olmamaya çalışmak, hasta olursa tedavi olmak da bir ibadettir.
Sağlıklı olmak bu kadar önemli olduğu içindir ki, fıkıhta istisnası olmayan nadir kurallardan birisi şudur:
Tedavide daha iyi alternatifi bilinmeyen her tedbir caizdir.
Bununla birlikte Allah’ın her derdin helal bir devasını yarattığı ve Müslümanların bunu bulmak ve haramla tedavi olmamak için çaba göstermesi gerektiği de bilinmelidir.
Dinin korumak için geldiği beş temel değerden biri yaşama hakkıdır.
Cenine ruh üflenmesiyle o, Kur’an-ı Kerim ifadesiyle başka bir mahlûk olur ve ruhun üflenmesi sanıldığı gibi hamileliğin 120. gününde değil, hadisi şerifin işaretiyle 40-45 günlük oluncadır. Yani biyolojik canlılıkla ruhun üflenmesi ayrı şeylerdir. Ve ruh Allah’tan gelen bir nefhadır, nefestir. O, ‘biz ona kendi ruhumuzdan üfledik’ dediği şeydir. Yani ruhun üflenmesi önemli bir olaydır ve adeta Allah’ın, ‘biz bunun bu haliyle bir insan olmasına karar verdik’ demesi gibidir. O bir şeye karar verdikten sonra artık O’nun izni olmadan hiçbir cana kıyılamaz. İzin ise sadece tedavi, yani sağlık konusundadır.
Bu durumda sakat olan bir cenin için tıp ancak şunu söyleyebilir: Bu çocukta Down Sendromu vardır, ya da kafası, kolu, bacağı vs gelişmeyecek ve eksik doğacaktır.
Hamileliğin sürmesi sebebiyle annenin zarar görmeyeceği durumlarda bilimin söyleyeceği burada biter. Çocuğun alınması gerekir derse bu karar tıbbın kararı olmaz. Çünkü bu artık ahlakın ve inancın konusudur.
Ancak doktor, bu hamilelik sürerse annenin sağlığı ciddi tehlikeye girer, annenin hayatını kurtarabilmek için çocuğun alınması gerekir derse bu da tıbbın gereğidir. O zaman anneyi kurtarabilmek için çocuğun alınması kaçınılmaz olur.
O halde sakat olacağı söylenen ceninler konusundaki fetva şöyle olmalıdır:
Sağlık ve çocuğun sağlıklı doğması önemli bir husustur. Bunun için gerekli bütün tedbirler alınmalı, tedaviler yapılmalıdır. Sakatlığa sebep olacak şeylerden kaçınılmalıdır. Modern hayatın bu tür doğumları sonuç veren pek çok alışkanlığı vardır. Bunlar konusunda da Müslümanca yaşamak gerekir. Mesela sigara, içki, uyuşturucu ve sütkardeşlerin evlenmesi bu tür sebeplerdendir. Geç kalmış evlilikler bile çocuk açısından riskler oluşturabilir.
Her şeye rağmen çocuk sakat olur ve bu durum cenin 40-45 günlük oluncaya kadar tespit edilebilirse alınabilir. Ama ondan sonra sakat ceninin alınabilmesinin tek sebebi, annenin hayatının ciddi tehlikeye girmesidir. Ancak bu durumda çocuk alınabilir. Aksi halde Down Sendromu ya da bir başka sebep, Allah’ın kendi ruhundan üfleyip insan olmasına karar verdiği bir canlının öldürülmesine cevaz teşkil edemez.
Her nasılsa dünyaya gelmiş ve büyümüş böyle sakat çocukları öldürmekle, anne karnında iken öldürmek arasındaki tek fark, birinin görünmeyen bir yerde olmasından ibarettir. Cinayet olmakta ikisi de eşittir. Siz bizim keyfimizi kaçırıyorsunuz, siz yaşamayın biz yaşayalım demektir. Buna vicdan da müsaade etmez.
Yazının devamını okumak için tıklayınız!