René Descartes (d. 31 Mart 1596 – ö. 11 Şubat 1650) Fransız matematikçi, bilimadamı ve filozof. Batı düşüncesinin son yüzyıllardaki en önemli düşünürlerinden biridir.
Descartes, 1628’den itibaren, 15 yıl süren geziler, savaşlar ve serüvenlerden sonra yerleştiği Hollanda’da, batı düşüncesini altüst eden bir felsefe sistemi kurdu.
Öğrendiğinin, gördüğünün, duyduğunun, inandığının hepsini birden büsbütün silerek, her şeyden kuşkulanmaya başladı. Yalnız tek bir şeyden emindi: düşüncenin varlığı. Buradan hareketle, evrenin açıklamasını yaptı.
Metot üzerine konuşmada hep karmaşıktan basite inerek, gerçeği kuşatmaya yarayacak kuralları bir bir saydı. Felsefeyi, bütün inceleme kitaplarının Latince yazıldığı bir çağda, Fransızca yazarak ve «sağduyu dünyada en iyi bölüştürülmüş şeydir» diyerek, herkesin, uzman olmayanların bile anlayabileceği bir duruma indirgedi. Descartes her tür araştırmanın pratik niteliği üzerinde ısrarla durur. Ona göre en önemli bilimlerden mekanik, insanlara yardım edecek makineleri yapma sanatı; tıp, vücudu ve ruhu tedavi etme sanatı; ahlâk, mutlu yaşama sanatıdır.
Descartes, zamanının bilginleriyle, hükümdarlarıyla ve soylularıyla ilişkiler kurmuştur. Ona hayran olan İsveç kraliçesi Cristina, Descartes’ı sarayına davet etti. Descartes, elli dört yaşında Stockholm’de öldü.
Şüpheciliğe farklı bir yaklaşım getirir.
1.Septik şüphe.
2.Metodik şüphe.
Ona göre septik şüphe anlamsızdır. Olması gereken metodik şüphedir. Metodik şüpheyi şu şekilde uygular: Önce tanrıdan, çevreden, kendinden ve başka insanlardan şüphe eder. Bunu şüphe edemeyeceği son sınıra kadar götürür. Şüphe etmek düşünmektir. Düşünmek vârolmaktır. "Düşünüyorum o hâlde varım" noktasına ulaşır. Latince "De omnibus dubidantum" (Her şeyden şüphelen) en önemli sözlerindendir.
Eserleri [değiştir]1618. Compendium Musicae
1626–1628. Regulae ad directionem ingenii (Aklın Yönetimi İçin Kurallar)
1630–1633. Le Monde (Dünya) ve L’Homme (Adam)
1637. Discours de la méthode (Yöntem/Metod Üzerine Konuşma)
1637. La Géométrie (Geometri)
1641. Meditationes de prima philosophia
1644. Principia philosophiae (Felsefenin İlkeleri)
1647. Notae in programma
1647. La description du corps humain
1648. Responsiones Renati Des Cartes…
1649. Les passions de l’âme (Ruhun Tutkuları)
1656. Musicae Compendium
1657. Correspondence
Vikipedi