Azerbaycan’ın millî şairlerindendir. Stalin’in emri ile 45 yaşında iken kurşunlanarak şehid edildi. Türk Dünyası’nın en etkili fikir adamı Gaspıralı İsmail Bey’in Dilde, Fikirde İşte Birlik prensibini benimsedi. Ziya Gökalp, Ömer Seyfeddin ve Ali Cânip Yöntem’in kullandığı yaşayan Türkçe’nin, Türk Dünyası’nın ortak dili olmasını savundu. Kendisi de bütün şiirlerinde ve yazılarında bu dili kullandı. O’na, "Azerbaycan’ın Mehmet Âkif Ersoy’u" denilebilir.
Türkiye’de millî marş gibi coşku ile söylenen Çırpınırdın Karadeniz şarkısının güftesi O’na aittir. O, yalnız Azerbaycan için değil, bütün ömrü boyunca Anadolu insanının acılarına da ağıtlar yazmış, gözyaşı dökmüştür. Anadolu’ya bağlılığını 1912 Balkan Savaşı’nda, Trakya Cephesi’nde bizzat savaşa katılmak suretiyle göstermiştir.
1915’te Sarıkamış’ta şehid olan vatan evlâtları için:
Sordum garip minâreden / Akşam olmuş ezanın hanı?
Baykuş konmuş minberlere / Diyen hanı, duyan hanı?
Diyerek feryat etmiştir. Kâzım Karabekir Paşa’nın kazandığı zaferin
sevincini ise şu mısralarla dile getirmiştir:
Atıldı dağlardan zafer topları / Yürüdü asker ileri: Bismillâh
O, han sarayında çiçekli bir kız / Bekliyor bizleri zafer, Bismillâh !
Can Azerbaycan toprakları kızıl komünist ordunun çizmeleri ile kirlenince Ahundov yine feryatlardadır:
Askersiz kumandanlar / Kırıp attı yayını
Felek gönderdi zehre / Bu ülkenin payını
Gülmek zaten yok idi / Ağlamak da oldu yasak.
Zavallı mağlûp ülke / Sana ne hukuk, ne hak !
Ahmet Cevad Ahundov, bu şiirleri yazdı diye, 1923’te Kızıl Polis Örgütü tarafından tutuklanmış, 14 sene Sibirya’da sürgün hayatı yaşamıştır. Sürgünden sonra aynı şiirleri yazmaya devam etti diye, kurşuna dizilmiştir. Ruhu şâd olsun.