Röportaj: Gülay Gümüş
Dizinizin dibinden ayrılmayan çocuğunuz bir anda özgürlüğünü ilan etme çabasına girdiyse, bilin ki artık o bir ergen. Evde yaşanan gerginlikler ve hatta çatışmaların nedeni, çocuğunuzun kimlik arayışı ve kuşak çatışması.
Uzmanlar, pek çok anne babanın bu dönemde tedirginliğe kapıldığını söylüyor. Bu tedirginlik de beraberinde geri dönülmez hataları getiriyor.
Psikolog Gülsüme Şenocak, ergenlikte yaşanan aile içi sorunların doğal olduğunu ve paniğe kapılmamak gerektiğini söylüyor.
Şenocak, anne babaların bu dönemde “Benim kurallarım bir şekilde onun hayatında yer etmeli” tedirginliğine düştüğünü ve bu tedirginlikle birlikte nasıl davranılacağı konusunda büyük handikaplara düştüğünü sözlerine ekliyor..
"AİLELER ÇOCUKLARINI ERGENLİKTE EĞİTEBİLECEKLERİNİ DÜŞÜNÜYOR"
Psikolog Gülsüme Şenocak, ergenlikte yaşanan çatışmanın temelinde iki tarafın da birbirini anlamaması ve iletişime kapalı olmak yattığını söylüyor.
“Ebeveynlerin en çok düştükleri hatalardan biri, çocuklarını ergenlikte eğitebilecekleri düşüncesi. Çocuk eğitminin ergenlikte başladığına inanıyorlar. Fakat çocuk eğitiminde anne karnında başlayan bir süreç söz konusu.
Ergenlik çağına kadar çocuğunuza gerekli eğitimi vermediyseniz, bu saatten sonra onun davranışlarında hızlı değişimler beklememelisiniz. Örneğin çocuğunuz büyürken onu fazla serbest bıraktıysanız, ergenlik çağına geldiğinde önüne çıkaracağınız kurallar ve sınırlara uyması güç olacaktır. Bu da beraberinde çatışmayı getirir.”
BU DÖNEMİ DAHA AZ HASARLA NASIL ATLATABİLİRİZ?
“Öncelikle anne babalar endişeye kapılmamalı. Bu sorunlara doğal bir süreç gözüyle bakmaları lazım. Paniğe kapıldıklarında hata yapma risklieri daha da çok artar ve anne babalar çocuk üzerinde baskı kurmaya başlayabilir. Bu da çocuğu asiliğe sürükler.
Burada önemli olan bir başka husus ise aile içi iletişim. Öncelikle anne babalar kendilerini sorgulamalı, geçmişte yaptıkları hataları gözden geçirmeli. Sonra da çocuğunu anlamaya çalışmalı, empati kurmalı. Aynı şey ergen için de geçerli. Gençler anne babalarını anlamaya çalışmalı ve onların kendileri için her zaman iyi olanı istediğini unutmamalılar.
Çocuğun ciddi derecede anormal davranışları varsa psikolog desteği gerekebilir. Örneğin sürekli yalan söylüyor, arkadaş ya da iş ortamında bir türlü tutunamıyor, ailesiyle sürekli didişme halinde ya da anne babadan sürekli kaçış halinde ise, yani davranışsal, ahlaki boyutta aşırı derecede hata yapıyorsa ve aile bu durum karşısında ne yapacağını bilmez durumdaysa psikolog desteği alınabilir."