Her çocuğun mutlaka oyuncağı vardır. Çünkü oyuncaktan anlaşılması gereken şey, sadece bir marketten ya da oyuncakçıdan alınan oyuncaklar değildir. Çocuk için her şey oyuncaktır.
Çocuk için her şey oyuncaktır. Örneğin büyüklerin sopa dediği şeyi çocuk alır at yapar, kılıç yapar, başka şeyler yapar. Yani çocuk her malzemeden kendine oyuncak yapabilir. Bu nedenle oyuncaksız büyüyen çocuk diye bir şey yoktur.
Fakat oyuncaktan daha fazla mahrum olan çocuklar vardır. Bu çocukların gelişimi, diğer çocuklara göre daha geç olur. Aktiviteleri daha az olur, bilişsel ve fizyolojik gelişimleri daha geç olur. Çünkü oyuncak çocuklar için kendini ifade etme araçlarıdır.
Oyuncak sadece oyuncak değildir
Yani çocuklar oyuncakla oynarken sanıldığı gibi sadece oynamazlar, bir şekilde kendilerini de ifade ederler. Örneğin bir bebekle oynarken kendilerini, annelerini ya da nasıl bir bebek olması gerektiğini yansıtırlar. Oyuncakla oynayan çocukların hayal güçleri daha fazla gelişir ve ileriki yaşamlarına daha hazır hale gelirler.
Çocukların oyuncakla oynama ve oyuncaklarını paylaşma yaşları çocuğa göre değişmez ve genellikle belli yaşlarda gerçekleşir. Çocuklar 2 yaşına kadar oyuncaklarıyla kendi başlarına oynarlar. 2 yaşından sonra başkalarını gözlemleyerek kendi oyunlarına bu gözlemleri aktarırlar. 4-6 yaş arasında ise çocuklarda sosyalleşme başlar ve oyuncaklarını diğer çocuklarla paylaşmaya, onlarla oynamaya başlarlar./Aktüelpsikoloji