Tek Ebeveynli Aileler Araştırması‘na göre, boşanan ya da eşini kaybeden kadınlar, bir süre sonra eşlerinin yokluğunda ayakta kalabildiklerini, çocuklarıyla yeni yaşam kurabildiklerini görerek, kendilerini daha güçlü ve özgüvenli hissediyor; erkekler ise zaman ilerledikçe daha az özgür olduklarını düşünüyorlar.
Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü (ASAGEM), Türkiye’de boşanma, ayrılık ya da vefat nedeniyle ebeveynlerden birinin yokluğunun, aile bireylerine psikolojik, ekonomik, sosyal, hukukî ve kültürel etkilerini saptamak amacıyla "Tek Ebeveynli Aileler Araştırması” yaptırdı. Araştırma kapsamında İstanbul, Ankara, İzmir, Samsun, Adana, Şanlıurfa ve Erzurum’da toplam 473 kişi ile görüşüldü.
Araştırmaya katılanların tümü, aileyi anne, baba ve çocuğun bir arada yaşaması olarak tanımladı. Ebeveynler, anne ve babanın sürekli anlaşmazlık yaşaması durumunda ayrılmalarının aile üyeleri için daha sağlıklı sonuçlar doğuracağını düşünürken, çocuklar ise anne ve babalarını bir arada görmeyi tercih ettiklerini dile getirdi.
Anneler, tek ebeveyn oldukları ilk zamanlarda çocuklarını tek başına yetiştirmekle ilgili yoğun bir endişe yaşadıklarını, babalar ise duygusal açıdan zayıf ve yetersiz hissettiklerini ifade ediyor. Kadınlar, tek ebeveyn olarak son dönemlerde düşünce ve duygularının çoğunlukla olumlu yönde değiştiğini, eşlerinin yokluğunda ayakta kalabildiklerini, çocukları ile kendilerine yeniden bir yaşam kurabildiklerini, daha güçlü ve özgüvenli hissettiklerini dile getirirken; erkekler zaman ilerledikçe daha az özgür olduklarını düşünüyorlar.
ANNELER 2. EVLİLİKTEN UZAK DURUYOR
Ekonomik sıkıntılar tek ebeveynli aile olduktan sonra daha fazla hissediliyor. Özellikle genç yaştaki anneler zorunlu olarak baba evine dönüyor. Tek ebeveynli olduktan sonra, çocukların okul başarısında, "dershaneye devam edememe, ek kitap satın alamama, iş gücüne katılmak zorunda olma” nedeniyle düşüşler görülüyor.
"Yalnız annelere karşı toplumda uygulanan ayrımcılık ve dışlama gibi sosyal baskılar görülüyor. Vefat durumunda tek ebeveynli ailelere çok daha fazla ve çeşitli yardımlar yapılırken, ayrılık ya da boşanma yaşayan ebeveynler bu türlü destekleri ya çok daha az alıyor ya da hiç alamıyor. Ailenin tek ebeveyni olan anne, çocuk bakımıyla ilgili çevresinden yardım alamadığı için çalışma motivasyonunun düşmesi, çocukla ilgili acil durumlarda işyerinden daha sık izin almak zorunda kalması, işyerlerinde sözlü ve fiziksel tacize uğramaları nedeniyle işten ayrılmak ya da iş değiştirmek zorunda kalabiliyor. Kadınlar, bu tür durumlarla karşılaşmamak için tek ebeveynli bir aile olduğunu söylemek istemiyor.
Anneler çocuğun üvey babadan olumsuz etkilenebileceğini düşündüğü için evlilikten uzak dururken, babalar evin düzeninin sağlanması çocukların bakımı için yeniden evlenmeye daha olumlu bakıyor. Yeniden evlenmek, çalışan ve yüksek sosyo ekonomik gruptan olan anneler için yeniden büyük bir yükün altına girmek gibi algılandığından bu gruptaki anneler, evlenmeye soğuk bakıyor.