Ziyaretleşin, hediyeleşin. Çünkü ziyaret sevgiyi perçinler, hediye de kalpteki (buğz, kin, adavet gibi) kötü duyguları söker atar. Resulullah (sav) hediye kabul eder ve karşılığını da verirdi. Bu nedenle de sıkça hediye gelirdi.
O devirde liderlerin, şeflerin birbirlerine hediye göndermeleri de adet idi. Bu sebeple gelenler arasında her çeşidiyle yiyecek, giyecek, çadır, koku küpü, kılıç, deve, at, katır, para da vardı. Resulullah gelen hediyeleri kendi kullandığı gibi, yakınlarına ve diğer ihtiyaç sahibi Müslümanlara taksim eder veya hediye olarak gönderirdi.
Hanımlarına yakınlarına, vazifelendirdiklerine, kendisine gelen heyet mensuplarına hediyeler verirdi. Temsilcilerin hediyesine ayrı bir ehemmiyet atfeder, onlardan hiçbir ferdin hediyesiz kalmamasına dikkat ederdi. Peygamber Efendimiz, "Hediyeleşin, zira hediye, kalpteki kuşkuları giderir.’‘ Buyurmaktadır.