Hz. Musa’nın Kızıldeniz’i ortadan ikiye bölmesiyle ilgili mucizenin gerçekliği kanıtlandı. Buna göre, 12 saat boyunca esen rüzgâr, denizde güvenli bir geçit oluşturmuş.
Hz. Musa kıssasında Kızıldeniz’in ortadan ikiye bölünmesiyle ilgili bir öykü vardır. Buna göre, Hz. Musa asasıyla Kızıldeniz’i ikiye bölmüş ve kendisine inananlarla birlikte firavunun ordusundan kaçabilmiştir.
Bilim adamları, bunun gerçekten yaşanmış olabileceğini söylüyorlar. Bilgisayarda yapılan bir canlandırma, gece, 12 saat boyunca durmadan esen doğu rüzgârının suları geri itebileceğini gösteriyor. Böyle bir durumda dört saat boyunca denizin ortasında, yürüyerek geçilebilecek bir alan oluyor. Bilgisayar canlandırmasyla ortaya çıkan bu gerçek de mucizeyle uyumlu.
Bu mucize, başrolde Charlton Heston’ın oynadığı 1956 tarihli Hollywood filmi On Emir/The Ten Commandments’ın da ilham kaynağıydı. Burada, gece boyunca doğudan rüzgâr estiği, akabinde denizin içinde etrafı sudan duvarlarla çevrili bir yol açıldığı, Hz. Musa ile Musevilerin de bu yoldan geçtiği anlatılmıştı. Firavunun ordusu onları yakalamak için yola girdiğinde ise sular yükselmiş ve ordu, sulara gömülmüştü.
MUCİZE, NİL DELTASI’NDA GERÇEKLEŞTİ
Bilim adamlarına göre bu mucizenin mekânı Kızıldeniz değil, Nil Nehri Deltası’nın Kızıldeniz’e yakın bir noktası. O dönemde Nil Nehri’nin kıyıdaki lagünle birleştiği düşünülüyor. Arkeolojik kayıtların analizi, uydu ölçümleri ve haritalar, suyun ortasında, 12 saat boyunca esen rüzgâr sayesinde yol açıldığı fikrini destekliyor. Bilgisayar canlandırmasıyla olabilirliği ortaya konan olayla ilgili rapor, Journal Public Library of Science’da yayınlandı.
Araştırma ekibinin lideri Carl Drews, konu hakkında şunları söylüyor: “Bu araştırma, suların ortadan ikiye ayrılmasının basit bir fizik kuralına bağlı olduğunu doğruluyor. Bu, sıvı dinamikleriyle ilgili bir durum. Fizik yasalarına bağlı olarak, sürekli esen rüzgâr, iki tarafında yüksek su duvarlarının olduğu güvenli bir geçit yaratıyor.”
Kızıldeniz’in ikiye bölünmesiyle ilgili eski teoriler arasında tsunami de yer alıyordu. Bu teori, hızla gelen bir su kütlesinin denizde yarılmaya yol açabileceği şeklindeydi.