Türkiye, 2002-2007 dönemindeki 2,5 yıllık artışla bu alanda üçüncü sırada yer aldı. TİSK İşveren Dergisi’nde yayımlanan OECD verilerine göre, Japonya ve Kore dışındaki OECD ülkelerinin genelinde, iş gücünden çekilme (emeklilik) yaşı son 30 yılda ciddi düzeyde düşüş gösterdi. Bu eğilim, artan yaşam süresi, güçlü iş gücü piyasası koşulları ve yaşlıların çalışması için sunulan etkili finansman teşvikleri sayesinde son yıllarda durakladı ve tersine döndü. Bu gelişmede, bazı ülkelerde resmi emeklilik yaşını artıran politika değişiklikleri de etkili oldu. 1999-2002 ve 2002-2007 dönemleri arasında emeklilik yaşı kadınlar için 13 OECD ülkesinde, erkekler için de 7 OECD ülkesinde 1 yıl arttı.
Kadınların iş gücü piyasasında kalma süresi artış gösteren ülkelerin başını Meksika, Yeni Zelanda ve Türkiye çekti. 2002-2007 döneminde kadınların iş gücü piyasasında kalma süresi Meksika’da 7,8 yıl, Yeni Zelanda’da 2,6 yıl, Türkiye’de 2,5 yıl yükseldi.
Erkekler açısından iş gücü piyasasında kalma süresi en fazla Kore, Yeni Zelanda ve İsveç’te arttı.Öte yandan, ülkelerdeki fiili emeklilik yaşı, yasal olarak emekliliğe hak kazanma yaşından farklılık gösteriyor.
OECD ülkeleri arasında gerek kadınlar, gerekse erkekler genel olarak 65 yaşında resmen emeklilik gelirine hak kazanıyor. Fiili emeklilik yaşları ise kadınlarda 62,7, erkeklerde 63,6 seviyesinde bulunuyor. Ancak Japonya, Kore, Meksika gibi ülkelerde fiili emeklilik yaşı resmi emeklilik yaşını 5 yıl civarında geçiyor. Örneğin, Meksikalı kadınlar emekli olduktan sonra 10 yıl, erkekler ise 8 yıl çalışabiliyor.