Tuğba Mezararkalı’nın haberi
Dawn sendromlu gençleri hayatla barıştıran bir yer Bahçe Kafe. Burada servis elemanlığı yapan engelliler, başkalarıyla iletişim kurmayı ve kendi ayakları üzerinde durmayı öğreniyor. Toplumun engellilere bakış açısını değiştirmek istediklerini ifade eden kafe sahibi psikolog Abdullah Yılmaz, çalışan, üreten, özgüveni gelişmiş gençler yetiştirmeyi amaçladıklarını söylüyor.
Kahve içmek ya da dost sohbeti için gidilen kafelerde, servis elemanının güler yüz göstererek, "Ne arzu edersiniz?" diye sorması alışılageldik bir durum. Ancak bu kafe, diğerlerinden farklı. Burada zihinsel engelli gençler çalışıyor. Kadıköy’deki KRM (Dawn) Bahçe Cafe’den bahsediyoruz. Engelli gençlerin rehabilitasyonu için kurulan kafe, yaklaşık iki aydır faaliyet gösteriyor. Kafenin sahibi psikolog Abdullah Yılmaz, "Normal kafe çalıştırma ruhsatına sahibiz ama zihinsel engelli bireylerin toplumda kabul görmesi için böyle bir uygulama yapıyoruz." diyor. Müşterilere servis yaparken çok mutlu olduğunu söyleyen dawn sendromlu Zühal Başbülbül (29), "Burada vakit geçirmeyi çok seviyorum. Çalışmak evde oturmaktan çok daha iyi. Müşteriler bize hep güzel şeyler söylüyor, ‘Çok güzelsin, sevimlisin’ diyorlar, bu da beni çok mutlu ediyor." diye konuşuyor.
KRM Bahçe Cafe, Koşuyolu Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi bünyesinde kurulmuş. Çocuklar kafe sayesinde hem kendi başlarına ayakta durmayı öğreniyor hem de hayat becerilerini geliştiriyor. Ajitasyon yapmadıklarını söyleyen kafe sahibi Abdullah Yılmaz, müşterilerden değişik tepkiler aldıklarını anlatıyor: "Engelli çocukların servis yaptığını görünce kalkıp gidenler de oldu. Sırf bu çocukların hizmetini görmek için gelenler de var. Sağlıklı insanlar bu sayede otistik ya da dawn sendromlu çocukları, gençleri tanımış ve iletişime girmiş olacak."
Servis elemanlarından M. Sefa Çetin’in (19), işe başladığı günlerdeki çekingenliğinden eser kalmamış. Sefa’nın eve mutlu, keyifli döndüğünü ifade eden baba Özkan Çetin, "İleride de iş sahibi olmasını istiyoruz. Oğlum artık yol kat etmeye başladı." diyor. Özel eğitim için imkânlarının yetmediğini söyleyen Çetin, devlet tarafından kendilerine sağlanan imkânlar için müteşekkir: "Çocuğumum iyi bir eğitim alması için her yolu denedim. Ancak bir noktadan sonra tıkandık. Rapor çıkartıp Sefa’yı rehabilitasyon merkezine gönderdik. Devlet özürlü aileleri desteklediği için de cebimizden ödemiyoruz artık."
Gelişim bozukluğu olan Müzeyyen Ballı (15) da, "Sokakta selamlaşamadığımız insanlar burada bize çok iyi davranıyor. Yeni insanlarla tanışmak beni çok mutlu ediyor." diyor. Toplumun özürlülere olan bakış açısının değişmesini istediği için Müzeyyen’in çalışmasına izin verdiğini söyleyen baba Yusuf Ballı ise kızının davranışlarında büyük gelişme gözlemlediklerini sözlerine ekliyor.
Zaman