İtalya’da 2. Dünya Savaşı sonrasında en kapsamlı toplumsal ve iktisadi dönüşümlerin yaşandığı yıllar 1950 sonları ve 1960 başlarına denk düşüyor. Tüm İtalya, hem savaşın yıkımından kurtulmak için, hem de kapitalist gelişim doğrultusunda, büyük bir mekânsal-kentsel dönüşüm yaşamaktadır. İtalya’nın büyük yönetmeni Rosi, 1960’ların hemen başında bu dönüşümü yaşayan Napoli’ye çeviriyor kamerasını. Merkezi idare, yerel yöneticiler, inşaat şirketlerinden oluşan koalisyonunun, kentsel dönüşümü nasıl manipüle ettikleri üzerine destansı bir film çıkarıyor ortaya.
Ülkemizde ve özellikle İstanbul’da son yıllarda yaşanan süreçlerin, bu topraklara ve güncelliğe özgü boyutlarının ötesinde, nasıl ortak bir toplumsal ve sınıfsal karakter taşıdığını ortaya koyuyor Kentin Üstündeki Eller.