Hazırlayan: Muhammed Akaydın
Dün gece galasında seyrettiğim "Gecenin Kanatları" filminin yapımcılığını Murat Tokat, yönetmenliğini Serdar Akar yaptı. Senaryosunu ise Mahsun Kırmızıgül ve Ahmet Küçükkayalı yazdı. Filmin müziğini de yine Mahsun Kırmızıgül yaptı.
Dram ve aşk türünde olan “Gecenin Kanatları” 11 Aralık 2009 tarihinde vizyona girecek.
Filmin başrollerinde Aşka Sürgün, Hatırla Sevgili ve Aşkı Memnu dizilerinden tanıdığımız Beren Saat ve Murat Ünalmış yapıyor. Diğer oyuncular ise; Yavuz Bingöl, Erkan Petekkaya, Alper Kul, Teoman Kumbaracıbaşı, Arif Erkin, Cezmi Baskın ve Ferit Kaya.
Film, Gece (Beren Saat) adlı teröristin etrafında dönüyor. Gece, küçük bir kızken ailesini polis baskınında kaybediyor. Hayatında ciddi bir etki yaratan bu sahne Gece’nin terörist ve canlı bomba olmasına sebep oluyor. İçindeki bu öfkeyle İstanbul’a gelen Gece, canlı bomba olmanın eşiğindeyken Yusuf’la (Murat Ünalmış) tanışıyor. Sonrasında devrim ve aşk dilemmasında kalan Gece’nin serüveni anlatılıyor.
Film başlar başlamaz sizi kendine çekiyor. Tempo düşmüyor ama açıkçası bir iki yer hariç çok da yükselmiyor. Yine de bu yönü filmin artıları arasında sayabiliriz.
Filmde intihar saldırısı bazı devrimciler tarafından tasvip edilmiyor. Bu yöntemin dışında başka yöntemlere başvurmaları gerektiğini anlatıyorlar. Ayrıca İslamcılara laf çakıp canlı bomba olayının aşırı dincilere ait olduğunu belirtiyorlar.
Aslında filmi klasik bir aşk filminden ayırmak zor. Tek farkı Gece’yi takip eden Cemal’in (Erkan Petekkaya) ikilemi… Cemal, Gece’nin bir aşka tutulmasını başta tasvip etmiyor ama sonrasında aşkın ağırlığı karşısında yeniliyor. Erkan Petekkaya’yı burada tebrik etmek gerekiyor. Gerçekten o psikolojideki birinin ruh halini çok iyi yansıtmış oyunculuğuna. 
Aslında filmin tanıtımını okurken filmin sonunu tahmin etmek çok da zor olmuyor. Klasik bir Mahsun Kırmızıgül filmi de diyebiliriz buna.
Mahsun Kırmızıgül, filmin müziğini çok iyi yapmış ama senaryosu pasif kalmış. Oyuncu kadrosuna göre konu çok zayıf. Hatta öyle ki film bittikten sonra aklınızda hiçbir replik kalmıyor. Çünkü vurucu bir replik yok, sıradan günlük konuşmalar.
Ee bu kadar şeyden sonra da kazanan aşk oluyor. Devrim ise hikâye…
Notumu soracak olursanız, 10 üzerinden 6 bile veremem maalesef.