İçki içmenin normal karşılandığı bir ortamda yetişen Derya K., 34 yıllık bağımlılığa nasıl son verdiğini çarpıcı sözlerle anlattı: "Şarap yararlıdır, dolaşımı hızlandırır, kan yapar… Bunlar bahane. Zamanla hepsi bağımlılığa dönüşüyor. Çocuklarınıza gerçek sevgiyi ve güveni verin. Onları koruyan tek şey bu."
Babasının daha 4 yaşındayken kucağına oturtarak ‘yararlıdır’ diye verdiği birkaç yudum şarapla başlıyor onun alkolle mücadelesi. Zamanla bağımlılığa dönüşen bu durum, Derya K.’yı, misafirler için düzenlenen içkili akşam yemeklerinde yarım kalan kadehleri içmeye kadar götürüyor. İlkokul çağında kendi deyimiyle aktif içici haline gelen Derya K. daha rahat içebilmek için üniversiteden ayrılmak, doktorasını yarım bırakmak zorunda kalıyor. Alkol yüzünden yuvası dağılan, çocuğu da içkiye bulaşan Derya K. için Adsız Alkolikler (AA) grubuna katılmak dönüm noktası oluyor. Bağımlılıktan kurtulan, 6 yıldır ağzına likörlü çikolata bile koymayan genç kadın, ailelere tek bir nasihatte bulunuyor: "Çocuklarınıza gerçek sevgiyi ve güveni verin. Onları koruyan tek şey bu."
Alkolizmin bir hastalık olduğunu ifade eden 44 yaşındaki Derya K., en çok babasına kızıyor. Çocukluğunun, içmenin normal olduğu bir kültürde geçtiğini belirten Derya K., şu an 76 yaşında olan ve hâlâ içen babası için, "Ciddi bir alkolik ama farkına varmadı. Ona çok kızgındım. Zamanla affettim ama hiç kolay olmadı." diyor.
Derya K. aynı zamanda iki çocuk annesi. ‘Kırmızı şarap faydalıdır’ sözlerinin gerçeği yansıtmadığını dile getiren K., yaşadığı tecrübeyi şu sözlerle anlatıyor: "Yılbaşında birer kadeh içerdik. Küçük bir bardak da oğlanlara verirdim. Küçük oğlumda bağımlılık hastalığı varmış. Ben aktif hale geçirmişim. Bilmiyordum. Bir gün neredeyse alkol komasına giriyordu. Kırmızı şarap dolaşımı hızlandırır, kan yapar… Bunlar da bizim bahanelerimiz."
Alkolik insanların arkasını toplamanın, hatalarını örtmenin sevgi olmadığını söyleyen Derya K., bağımlılıktan biraz da çocukları sayesinde kurtulduğunu düşünüyor. "Bende hastaneler, sürünmeler gibi şeyler o kadar olmadı." diyen Derya K. şöyle devam ediyor: "Ben gizli içiciydim. Pek çok kadın alkolik öyle. Akşam, herkes yattıktan sonra şişeyi dikip yatan cinstendim. Dışarıda fazla içmeyip iyi, şirin görünen, iyi iş kadını, iyi anne… Fotoğraf öyle. Ondan sonra işte yavaş yavaş verimsizlikler başladı. Düşüşler, yalan söylemeler… Arkasından büyük bir utanç, suçluluk, her şeyi birbirine karıştırmalar… En çok da doktoramı yarım bırakmak üzdü beni. Ama afla geri döndüm. Yapıyorum şimdi."
Adsız Alkolikler grubuna dahil olduktan sonra geleceğe yönelik umutlarının arttığını kaydeden Derya K., "Artık kara bulutlar dağıldı. Bağımlılıktan kurtulma mücadelesi veren arkadaşlarla 37 yaşında tanıştım. O zaman çocuklarım 7-9 yaşlarındaydı şimdi 15-17’ler. Bağımlılığın son yıllarında ‘artık hayat bitti’ diye düşünüyordum. Şu anda alkol benim için çok tehlikeli. Kendim ve çevrem için kesinlikle dokunmuyorum, uzak duruyorum." şeklinde konuşuyor.
Zaman