İnsanın yüzü vücudun en anlamlı ve aslında en karmaşık kısmıdır.Duygular en çok yüzde ifadesini bulur. Sevinçler,üzüntüler ve tüm hissettiklerimiz en çok yüz ifadesiyle belli eder kendini. Baş ve yüz ağrıları ,ağrılı durumlar içinde en karmaşık olanları içermektedir.Değişik sistemlerin etkilenmesi sonucu karışık tablolarla karşımıza çıkabilen baş , yüz ve çene ağrıları yanlış tanı sonrası uygun tedavi edilmediğinde, yaşam kalitesini de düşürmektedir.
Baş, yüz ve çene ağrılarında yanlış tanı konulma olasılığı yüksektir.Özellikle miyofasyal (kas kaynaklı)ağrılara doğru tanıda bulunulmadığını sık görmekteyiz.Çünkü baş,yüz ve çene ağrılı kişileri gören farklı branşlardaki hekimlerin çoğu miyofasyal ağrılar konusunda yeterli eğitim almamışlardır. Yeterli hasta görmek ve deneyim çok önemlidir .
Bas, boyun ve yüz bölgesinde bulunan kas ve kas gruplarından kaynaklanan miyofasyal ağrılar ,bu bölgedeki birçok organik nedenli ağrıyı taklit edebilir.Miyofasyal noktalar ile ağrı yayılma alanı farklı bölgeler olabileceğinden ve bu ağrılar için yapılacak tetkiklerde de pozitif bulgu elde edilemeyeceğinden tanı gecikebilir. Miyofasyal ağrılarda çene eklemi hareketlerini de kısıtlayabilen baş,boyun ve yüz bölgesindeki kasların içinde ağrılı tetik noktalar mevcuttur Her kastaki tetik noktalar için farklı ağrı yayılım bölgeleri tanımlanmıştır,hastalar ağrılarını bu yayılım bölgelerinde duyarlar ve tetik noktaya basmakla yayılım bölgesindeki ağrıda artış olur. Çene eklemine yapışan kaslardaki problem kendini söz konusu bölgelerde ağrı olarak gösterebilir.
Hastalar genellikle,kronik olarak devam eden,bazı zamanlarda ataklar gösteren ,genelde şakaklar,kulak önü ve ensede baş ağrısı olarak kendini gösteren,boyun ve sırta da yansıyan , kronikleşen ve bir türlü geçmeyen ağrılardan şikayetçidirler.Baş, yüz ve çene ağrılarına sebep olabilecek kas gruplarını değerlendirmek çok önemlidir.Özellikle boyun ve sırt bölgesindeki kas kaynaklı ağrılar baş, kulak, çene-yüz ağrıları, çene ekleminden ses gelmesi,kulak çınlaması, ağız açmada kısıtlılık, ağrı veya kaymalara sebep olabilir.
Çene ağrısıyla diş hekimlerine başvuran , ağrıdan sorumlu diş sanılarak diş çekimleri yapılan, yıllarca aperey (çene tedavi amaçlı dişe takılan aparat) destek taktığı halde ağrıları yok olmayan hastaların gerekli miyofasyal bantlarını(ağrılı kas bandı) çözerek çok kısa sürede şikayetlerinin yok olması sağlanmaktadır. Baş ağrısından yakınan kişilerde doğru teşhis koyularak ve uygun tedavi uygulanamadığında ağrı kronikleşmekte ,çözümlenemeyen baş ağrıları için de psikolojik denmekte. Oysa yapılan çalışmalar sonucunda,tipik bir psikolojik baş ağrısı tanımlanmamıştır .Baş ağrısı ile vazomotor fonksiyonlar,boyun omurgası arasında psikosomatik bağlantılar vardır.
Baş ağrılarının üç yüzden fazla sebebi vardır. Ancak şiddetli baş ağrılarında hemen hemen herkesin aklına ilk gelen hastalık migrendir. Migren hastalarının yarıya yakınında baş ağrısına görme bozuklukları, yüzde uyuşma, konuşma zorlukları gibi belirtiler de eşlik eder. Bazen migren atağından önce duygusal değişiklikler,depresif ruh hali, susama hissi, sık idrar çıkma, esneme gibi belirtiler izlenir. Baş ağrısı sonlandıktan sonra da ışığa ve sese hassasiyet, yorgunluk, dikkat kaybı gibi şikâyetler devam edebilir.
Migren hastalarında dolaşım sistemi etkilenmektedir.Otonom sinir sisteminde aksama oluşturacak odaklar tetikleyici faktörlerin etkisiyle zaman zaman sistemin aksamasına yol açmaktadır. Ağrı kesici ilaçların kimyasal etkileri ile sinir sistemindeki bioelektriksel bozukluk düzeltilememektedir. Boyun fıtıkları,boyunda kireçlenmeler,romatizmal hastalıklardaki boyun omurga tutulmaları kendini baş,boyun ve yüz ağrıları şeklinde belli edebilir.Migren şikayetlerine yol açabilen sebepleri iyi belirlemek tedavinin esas prensibidir.
Genellikle baş,yüz, ve çene ağrılarında ağrı kesiciler, anti-romatizmal ilaçlar, kas gevşetici ve anti-depresan ilaçlar verilir.Altta yatan sebebi belirleyerek etkin tedaviyi uygulamadıkça sadece ağrının azaltılması için kullanılan ilaçlar,alttaki hastalığın ilerlemesine sebep olur. Hastalık ilerledikçe ilaç dozları arttırılır ve bir kısır döngü oluşur. Bu noktada öncelikle doğru teşhis sonrasında doğru tedavi yöntemleri ile kişiye özel program çalışmalı ve teknolojik gelişme ve uygulamaları yakinen takip etmek gerekmektedir.