Kurtuluş Tayiz Akşam gazetesindeki yazısında Kürt hareketi içinde alttan alta Öcalanve Demirtaş arasında liderlik savaşı yaşandığını ve ‘Yeni lideri coşkuyla pazarlayanların aslında asıl lideri mezara gömmek için sabırsızlandığını” yazıyor.
PKK’da bölünme senaryolarının gündeme geldiği her seferde gözler İmralı ile Kandil arasındaki ilişkilere çevrilir, PKK içinde Öcalan’a rakip olacak bir ismin veya grubun olup olmadığı tartışılırdı. Oysa bugün dikkatlerin sadece Kandil üzerinde toplanması, Kürt siyaseti içindeki yeni hareketliliğin gözden kaçmasına yol açıyor. Çözüm sürecinin başlamasının ardından HDP’nin Kürt hareketi içindeki işlevi ve önemi arttı. Kürt hareketinde güç sıralaması bugüne kadar İmralı – Kandil – HDP şeklindeydi… Ancak bu sıralama çözüm süreciyle birlikte HDP lehinde değişmeye başladı. Mücadele stratejisini silah üzerine kuran Kürt hareketinin bu önceliği değiştirmeye başlayıp silahı geri plana alması üzerine sivil siyaset alanında yeni aktörler belirmeye, öne çıkmaya başladı. Silahlı çatışmaların devreden çıkmasıyla birlikte HDP’nin önünde geniş bir alan açıldı. Çözüm süreci sivil siyasete yeni görevler yükledi. Böylelikle HDP Kandil’in önüne geçmeye başladı.
* * *
Bu değişim ve geçiş sürecinde, sivil siyasete açılan alanı dolduran isim Selahattin Demirtaş oldu. Kürt hareketinin tarihinde Öcalan’dan sonra ismi bu kadar öne çıkan başka biri daha yoktur herhalde. Hareketin silahlı kanadını temsil eden Murat Karayılan, Cemil Bayık gibi isimler bile çözüm süreciyle birlikte Demirtaş’ın gerisinde kaldı. Demirtaş adının bu kadar çok öne çıkması sivil siyaset adına bir başarı olarak görülebilir.
Bununla birlikte Demirtaş’ın yükselişinin Abdullah Öcalan’a rakip bir özellik taşıdığı da görülüyor. Bu karşıtlık veya rekabet şimdilik Demirtaş’ın arkasında yer alan güç odaklarında gizli. Çözüm sürecine ve Ankara-İmralı eksenine karşı duran bütün güç çevreleri, bugün Demirtaş’ı destekliyor. Demirtaş’ın arkasındaki lobinin vizyonu ise çözüm süreciyle çelişip çatışmakta ve dolayısıyla Öcalan’ı devre dışı bırakmayı hedeflemekte.
Stratejiyi belirleyen ve örgütü buna kanalize eden Öcalan’ın yanında başka bir ismin sivrilmesi ancak o kişinin Öcalan’a karşıt olan alanı doldurmasıyla mümkün olabilir; Demirtaş bu “karşıt alanı” şimdilik açıktan ve çatışmaya girmeden doldurarak yükseliyor. Ancak Demirtaş’ı destekleyen lobiler İmralı’nın merkezinde olduğu çözüm sürecini gözden düşürmek için büyük bir çaba harcıyor. Alttan alta ise Öcalan’ı itibarsızlaştırmakla meşguller. Zaman zaman tehdit ve şantajlarla İmralı’yı Ankara’dan koparmaya çalışsalar da henüz doğrudan Öcalan’ı gözden çıkarabilmiş değiller. Fakat bu sürecin hareket doğrultusu iki rakibi dolaylı veya doğrudan karşı karşıya getirecektir. Dolayısıyla Demirtaş’ın arkasındaki güçlerin Öcalan’ı açık hedef haline getirmesi de kaçınılmaz bir hal alacaktır.