Usta şair Arif Damar, bugün saat 03.00’te kaldırıldığı Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesinde kalp yetmezliği nedeniyle vefat etti. Alınan bilgiye göre, Damar’ın cenazesi, 22 Ekim Cuma günü Moda Camisi‘nde kılınacak cenaze namazının ardından İstanbul’da defnedilecek.
Çanakkale’nin Gelibolu ilçesi Karainebey köyünde 1925’te doğan Damar, ilkokulu Çanakkale’de, ortaokulu İstanbul’daki Yenikapı Ortaokulu’nda bitirdi. İstanbul Erkek Lisesi‘ndeki öğrenimini iki yıl sonra bırakan şair, şiir yazmaya orta birinci sınıf öğrencisiyken başladı.
BAŞBAKAN BAŞSAĞLIĞI MESAJI YAYINLADI
Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, "Şair-Yazar Arif Damar’ı her zaman saygıyla ve takdirle hatırlayacağız" dedi. Erdoğan, Damar’ın vefatı nedeniyle yayınladığı başsağlığı mesajında, şunları kaydetti:
"Şair-yazar Arif Damar’ın vefatını teessürle öğrenmiş bulunuyorum. Hayatı mücadelelerle geçen, çok sayıda şiir kitabı ve bir de romanı bulunan; edebiyatımıza, özellikle de şiirimize yaptığı önemli katkıları hiçbir zaman unutulmayacak olan usta şair Arif Damar’ı her zaman saygıyla ve takdirle hatırlayacağız. Merhuma Cenab-ı Allah’tan rahmet, ailesine, yakınlarına ve edebiyat camiamıza başsağlığı diliyorum."
İŞPORTACILIK YAPTI
İlk şiiri ‘Edirne’de Akşam’, 1940 yılında (şair henüz 15 yaşında iken) Yeni İnsanlık adlı dergide, altında ‘Harika Çocuk’ diye bir notla yayımlandı. 1944 yılında taşındığı Ankara’da 1950 yılına kadar yaşayan Damar, 1945 yılında Ant Dergisi’nde yayımladığı şiirlerle adını duyurdu. 1944-1947 yılları arasında Atatürk Orman Çiftliği’nde memurluk yapan şair, askerliğini Kayseri ve Sivas’ta sürgün alayında yaptıktan sonra 1950’de İstanbul’a döndü, Mahmutpaşa’da işportacılık yaptı.
1951 Eylül’ünden 1952 Mart’ına kadar Yeryüzü adlı kültür dergisinin yönetiminde bulunan şair, 15 Kasım 1951’de yayımlanan ‘Dayanılmaz’ adlı şiirinin ardından gizli örgüt üyesi olduğu suçlamasıyla 5 Aralık 1951’te tutuklandı. İki yıl cezaevinde kalan Damar, delil yetersizliğinden beraat etti. Cezaevinden çıktıktan sonra çeşitli işlerde çalıştı.
HAPİS YATTI
1969’da Suadiye’de Yeryüzü Kitabevi‘ni kuran ve yöneten şair, yayınevinde yasak yayın bulundurduğu gerekçesiyle 1982’de üç ay hapis cezasına çarptırıldı, Bozcaada Tutukevi’nde yattı. 1984 yılında kitabevini kapatıp kendini bütünüyle yazılarına verdi. 1985 yılında Melih Cevdet Anday ile ortak imza attığı ‘Yağmurlu Sokak’ adlı romanı yayımlanan şair, en son Cumhuriyet gazetesinde ‘Ayın Şairi’ bölümünü hazırlıyordu.
KİTAPLARI
Günden Güne (1956), İstanbul Bulutu (1958), Kedi Aklı (1959), Saat Sekizi , Geç Vurdu (1962), alıcı kuş (1966), Seslerin Ayak Sesleri (1975), Alıcı Kuşu Kardeşliğin (toplu şiirler, 1975), Ölüm Yok Ki (1980), Ay Ayakta Değildi (1984), Acı Ertelenirken (seçme şiirler, 1985), Günden Güne (1986), Yoksulduk Dünyayı Sevdik (1988), Onarırken Kendini (1992)
"Gecenin İçinde"
Yağmur kesildi.
Su sesi ve sessizlik
uzandı bir yol halinde
can sıkıntısına.
"Büyük ölüler" "bir ızdırap şarkısı gibi" geçiyor tebliğlerden.
Bu gece hiçbir şey mevcut değil kâinatta
parmaklarımın arasında buruşan gazetenin kurduğu âlemden maada.
Dünyanın bütün camlarını kırmak istiyorum.
Tekrar başladı yağmur,
bu hayatımda en müthiş gecedir;
karşıki apartmandan
anama küfreder gibi
Müteahhit Nuri Bey’in kahkahası gelmededir.