Taşrada Var Bir Zaman, özellikle “Taşrayı Tartışırken” başlığıyla metne çevrilen bir yuvarlak masa toplantısının zihin açıcı liderliğinde Jale Parla, Zeynep Tül Akbal Süalp, Necla Algan, Aslı Kayhan, Tanıl Bora, Fatih Özgüven, Burçe Çelik, Behçet Güleryüz, Mesut Varlık, Aslı Güneş, Janet Barış ve Ayşe Kayhan’ın yazılarını bir araya getirmiş. Ortaya çıkan tam bir Türkiye panaroması: Kenti ve taşrayı, sinemayı, edebiyatı, müziği, sosyolojiyi, siyaseti birlikte konuşmaktan, hayatın bütünselliğinden keyif alan herkesin severek okuyacağı bir derleme. “Tebdil-i mekânda ferahlık yokmuş aslında” dedirten bu eser, ne özgür ne de bağımlı olamayışımızın akademik ifadesi.
Bireyler olarak her birimizin kendi gündelik yaşamlarımızda tecrübe ettiğimiz bu enteresan haleti ruhiye, edebiyata, sinemaya, mimariye, siyasete de sirayet etmiştir. Zeynep Tül Akbal Süalp ve Aslı Güneş editörlüğünde Çitlembik Yayınları’ndan çıkan Taşrada Var Bir Zaman, bu alanlara ve özelde sinema, müzik ve edebiyata dair taşra üzerinden yapılan ne kadar taşlama ve güzelleme varsa hepsini ortaya dökerek taşranın objektif bir tanımını bulmaya girişiyor. Taşralılığın mekâna, mı zamana mı asılı olduğu sorusu kitabın okur zihninde uyandırdığı en can alıcı soru. Kente izafeten daha yavaş, sakin ve hatta çıldırtacak denli sıkıntılı taşra zamanı mıdır farkı yaratan, yoksa taşranın topografik özelliklerinden doğan kaçınılmaz engel ve fırsatların bir yansıması mıdır bilinmez, taşra hep “geride” durur. Bu geride kalmışlık, pozitivist ilerlemeci söyleme işaret etmesi bir yana, aynı anda her birimiz için bir güvence, bir dayanak anlamı da taşımaktadır. Taşra adeta anneden kalma dantelalarla dolu bir çeyiz sandığı gibi, lazım olduğunda kullanılmak üzere zihnimizin bir köşesinde bekler durur; taşra modern insanın “sıfır noktasıdır”.