İtalyan yeni-gerçekçi yönetmen ve oyuncu Vittorio De Sica kimdir? Vittorio De Sica biyografi. Vittorio De Sica’nın hayatı ve filmleri…
İtalya dışında en çok Bisiklet Hırsızları’nın (1948) yönetmeni olarak tanınan Vittorio De Sica’nın uzun ve değişken bir kariyeri olmuştur. 1940-1973 arasında yaklaşık otuz film yönetti, ama 1910’ların başında çocuk oyuncu olarak başlayan kariyeriyle Ettore Scola’nın 1975’te piyasaya sürülen C’eravamo tanto amati’sindeki (Birbirimizi ne çok sevmiştik) son rolüne dek 150’den fazla filmde oynayacaktı. Onu anlamak için, profesyonel bir oyuncu olarak sürdürdüğü uzun kariyerine, sürekli sergilediği cana yakınlığına ve ve narsisizmine de bakmak gerekir. 1930’larda Camerini’nin Gli uomini, che mascalzoni…’sindeki (Erkekler. Ne alçaklar… – 1932) başarılı performansının ardından İtalyan duygusal komedi filmlerinin baş yıldızı haline geldi. Hem oyuncu hem de şarkıcı olarak bir “charmeur” oldu. Fakat sempatik sıcaklığını sadece oyunculuğuna değil, Franco Pecori’nin gözlemlediği gibi “Narsisizm dilinin üstün gelip kendi tarihini anlattığı” yönetmenlik çalışmalarına da yansıtmıştır.
Yönetmen olarak kariyeri ise dört döneme ayrılır.
1 ) Yeni-gerçekçiliğin en önemli öncü filmlerinden biri olan ve yazar Cesare Zavattini’yle işbirliğinin başlangıcını oluşturan “Çocuklar Bize Bakıyor” da dahil, altı film yaptığı hazırlık evresi (1940-1944).
2 ) Ayakkabı Cilası (1946), Bisiklet Hırsızları, Milano Mucizesi ve Umberto D (1952) adlı dört önemli film ürettiği yaratıcı evre (1946-1952). Bu dönemin başarısı, De Sica’nın özenli yönetmenliği içinde profesyonel olmayan oyuncuları kullanışıyla günlük yaşamın ve sıradan insanın şiirselliğini anlatan Zavattini’nin teorik yazıları arasındaki dengeye bağlanabilir.
3 ) Eleştirel bakımdan en başarılıları “Napoli Altını, 1954” ve Sophia Loren’in Oscar kazandığı İki Kadın (1960) olan 11 filmle uzlaşma dönemi (1953-1965)
4 ) On filmle gerileme dönemi (1966-1974). Bu filmlerden sadece Finzi-Continilerin Bahçesi (1971) anılmaya değerdir. Bu filmin ağıtsal güzelliği, ona en iyi yabancı film Oscar’ını kazandırmıştır.
Vittorio De Sica, otuzbir filminin yirmiüçünde Zavattini ile işbirliği yaptı. Ama bu ortak çalışmalarında kimin beyin, kimin yürek olduğu belli değildir. Herhangi bir Vittorio De Sica değerlendirmesi bir oyuncu ve oyuncuların yönetmeni olarak onun inkâr edilemez uzmanlığını kabul etmelidir. Bu yeteneği dışında, filmlerinde kimi zaman aşırı çalışma içgüdülerini dizginleyen doğal bir burjuva zerafeti sürdürmeyi de başarmıştır. Aynı zamanda kendisini farkında olmaksızın insan bilimlerinin peygamberi haline getiren keskin bir duyarlılık, sonraki yıllarda bir melankoli ve yalnızlık korkusu noktasına varan belli bir hassasiyet de sergilemişti.
VİTTORİO DE SİCA’NIN FİLMLERİ
OYUNCU OLARAK
- L’affere Clemenceau (1918)
- Gli uomini, che mascalzoni (1932)
- Daro un milione (1935)
- II signor Max (1937)
- Mademe de… (1953)
- Pane, amore e fantasia (1953)
- II Generale Della Rovere (1959)
- C’eravamo tamto amati (1975)
YÖNETMEN OLARAK
- Teresa Venerdi (1941)
- I bambini ci guardoano (1943)
- Sciuscia (1946)
- Bisiklet Hırsızları (1948)
- Milano Mucizesi (1950)
- Umberto D (1952)
- Stazione Termini (1953)
- Napoli Altını (1954)
- II Letto (1955)
- İki Kadın (1960)
- Finzi-Continilerin Bahçesi (1971)
Kaynak: Dünya Sinema Tarihi – Geoffrey Nowell-Smith