Toplantıdan önce yayımlanan açıklamada, Satürn‘ün Dünya’ya benzerliğiyle dikkati çeken en büyük uydusu Titan’ın kuzey kutbunda akarsulara benzer oluşumlar üzerinde yapılan gözlemlerle, bu gökcisminde sık ve kuvvetli sıvı hidrokarbon yağışlarının bulunduğu sonucuna ulaşıldığı belirtildi. Ayrıca Dünya’nın dışında Titan‘ın sıvıların varlığının doğrudan ispatlandığı Güneş Sistemi’ndeki yegane gökcismi olduğunun altı çizildi.
Potsdam‘da bu hafta boyunca sürecek Avrupa Planetoloji (Gezegen bilimi) Kongresinde sunulacak tüm Titan’ın haritası, astronomlara Satürn’ün bu en büyük uydusunun 300 metre mesafeden ayrıntılarını görme olanağı sağlayacak.
Alman astronomlar, kongredeki sunumlarında, Titan’ın kuzey kutbunda Dünya’daki gibi gölleri besleyen, kollara ayrılan yoğun akarsu sistemleri bulunduğunu, ilginç bir şekilde güney kutbunda hiçbir su kanalının gözlemlenmediğini anlatacak.
Potsdam‘daki kongrede, Jüpiter’in 7 yıldır süren çabalar sonucu haritası çıkarılan buzul ayı Ganymede de gündemde yer alıyor. Güneş Sistemi’nin bu en büyük uydusunun haritası Amerikan üniversitesi Johns Hopkins‘den Wes Patterson ve ekibi tarafından, 1979 yılındaki Voyager 1 ve 2 sondaları ile 1995-2003 yılları arasındaki Galileo araçlarının gönderdiği veriler sayesinde hazırlandı.
Astronomlar ayrıca, Kuiper kuşağında Neptün’ün ötesinde bulunan cüce gezegen Haumea’nın yüzeyinde kısa süre önce keşfedilen kırmızı lekeyi de ele alacak.
Kuzey İrlanda‘nın başkenti Belfast’taki Queen’s Üniversitesinden Pedro Lacerda tarafından Havai’den yapılan ölçümlerde, bu lekenin mineral ve organik bileşenler bakımından zengin olduğu anlaşılırken, bunun Haumea’ya daha önce bir gökcisminin çarpması sonucu meydana gelmiş olabileceği düşünülüyor.